វិនិយោគិនជនជាតិចិននៅខេត្តព្រះសីហនុបានកើនឡើងជាលំដាប់ ដោយវិនិយោគិនខ្លះកំពុងប្រជែងគ្នាទិញអចលនទ្រព្យនៅតំបន់ឆ្នេរអូរឈើទាល ដែលសកម្មភាពទាំងនេះបានធ្វើឲ្យមានសម្ពាធដល់ប្រជាជនក្នុងតំបន់ និងជនបរទេសដែលកំពុងធ្វើអាជីវកម្មនៅទីនោះ។
នៅពេលលោក Craig Warren និងដៃគូរបស់លោកបើកផ្ទះសំណាក់ Mick & Craig''s ក្នុងឆ្នាំ ២០០២ ទីនោះមិនមានអគារច្រើនទេ គឺមានតែផ្ទះខ្ទម និងផ្ទះខ្មែរបុរាណមួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ ហើយផ្លូវតាមបណ្តោយឆ្នេរអូរឈើទាល គឺសុទ្ធតែមានរណ្តៅក្រហេងក្រហូង។ រយៈពេល ១៦ ឆ្នាំក្រោយមកនៅតាមបណ្តោយផ្លូវនេះចាប់ពីរង្វង់មូលតោមាសរហូតដល់តំបន់ឆ្នេរគឺមានការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងខ្លាំង។
បច្ចុប្បន្នផ្លូវនេះត្រូវបានពង្រីកធំជាងមុន និងក្រាលដោយកៅស៊ូ ហើយវាក៏ជាផ្លូវមមាញឹក និងមានអាជីវកម្មច្រើនជាងគេនៅក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ ដែលមានទាំងកន្លែងទេសចរណ៍ថ្មីៗ សណ្ឋាគារ ភោជនីយដ្ឋាន បារ៍ និងកន្លែងផ្តល់សេវាកម្មទេសចរណ៍ជាដើម។
ដោយសារតែឆ្នេរអូរឈើទាលជាកន្លែងទាក់ទាញខ្លាំងជាងគេ ឆ្នេរនេះបានក្លាយជាកន្លែងដែលពោរពេញទៅដោយការបំពុលបរិស្ថាន ហើយធ្វើឲ្យភ្ញៀវទេសចរភាគច្រើនលែងចូលទីនេះ និងធ្វើដំណើរទៅឆ្នេរអូរត្រេះវិញ ដែលហួសពីឆ្នេរអូរឈើទាលបន្តិច។ យ៉ាងណាមិញស្រឡាងចម្លងដែលវិនិយោគដោយក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុននោះនៅតែអាចទាញភ្ញៀវទេសចរជាច្រើនឲ្យឆ្លងកាត់ទីនេះដដែល ឬសម្រាកពេលយប់មុននឹងបន្តដំណើរទៅកាន់ដែនកោះនានា។
Mick & Craig’s ដែលមានបន្ទប់គេងសាមញ្ញចំនួន ១៧ ប្រើសុទ្ធតែកង្ហារ និងមានភោជនីយដ្ឋានដែលបម្រើអាហារធូរថ្លៃ តែមានរសជាតិឆ្ងាញ់នោះ គឺជាកន្លែងដែលនៅសេសសល់ចុងក្រោយគេសម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរបរទេសដែលធ្វើដំណើរផ្សងព្រេងជុំវិញពិភពលោកមកកាន់ឆ្នេរអូរឈើទាល។ បើទោះបីជាផ្ទះសំណាក់មួយនេះបានសាងសង់ឡើងវិញក្រោយពេលត្រូវអគ្គិភ័យឆាប ឆេះកាលពីឆ្នាំ ២០១៣ ក៏ដោយបច្ចុប្បន្នទីនេះកំពុងទទួលរងនូវការគំរាមកំហែងដោយសារតែលំហូរចូលនៃវិនិយោគិនចិនមកកាន់ខេត្តព្រះសីហនុយ៉ាងច្រើនកុះករដែលកំពុងប្រែក្លាយតំបន់មួយដែលធ្លាប់ជាតំបន់ឆ្នេរដ៏ស្រស់ត្រកាលឲ្យក្លាយទៅជាបណ្តុំនៃកាស៊ីណូយ៉ាងគគ្រឹកគគ្រេងដែលភាគច្រើនគេហៅថា «ទីក្រុងម៉ាកាវតូច»។
កាស៊ីណូប្រមាណជាង ៣០ កន្លែងបានទទួលច្បាប់អនុញ្ញាតឲ្យសាងសង់ក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ ដែលភាគច្រើនគឺក្នុងអំឡុង ២ ឆ្នាំកន្លងមក។ កាស៊ីណូនៅទីនោះបានជួយឲ្យជនជាតិចិនដីគោកដែលមិនអាចលេងល្បែងនៅក្នុងប្រទេសខ្លួនបានមកលេងលើទឹកដីនេះ។ បូកផ្សំជាមួយនឹងសណ្ឋាគារ ភោជនីយដ្ឋាន ហាង និងកន្លែងកម្សាន្តរបស់ចិនដែលសរុបជាង ១២០ ០០០ កន្លែងសាងសង់រួចកាលពីឆ្នាំមុននោះក៏មានជនជាតិចិន និងកម្មករចិនប្រមាណ ៥០០០ នាក់បានមកស្នាក់នៅផងដែរ។
ជនជាតិចិនមិនត្រឹមតែលេងល្បែងក្នុងកាស៊ីណូប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏កំពុងតែវាយលុកទីផ្សារអចលនទ្រព្យផងដែរ។ វិនិយោគិនចិនដែលមានទាំងអ្នកមានប្រាក់ចំណូលខ្ពស់ និងមធ្យមបាននាំគ្នាមកកម្សាន្តនៅតំបន់ឆ្នេរនេះ ហើយកំពុងតែប្រមូលផ្តុំគ្នាយ៉ាងច្រើនកុះករក្នុងខេត្តព្រះសីហនុដើម្បីប្រជែងគ្នាទិញដី និងជួលអចលនទ្រព្យយ៉ាងគគ្រឹកគគ្រេង។
បើកទ្វារទឹកជំនន់
វិនិយោគិនចិន ដែលមកវិនិយោគលើវិស័យអចលនទ្រព្យបានកើនឡើងកាន់តែច្រើន។ កាលពីដំបូងៗវិនិយោគិនមួយចំនួនបានទិញដី និងសាងសង់កាស៊ីណូដោយប្រើសិទ្ធិអនុញ្ញាតសាងសង់នោះបង្កើតនូវគេហទំព័រអនឡាញដែលបើកផ្លូវឲ្យចិនដីគោក អាចចូលរួមលេងល្បែងលើនោះផ្ទាល់តែម្តង។ ដោយសារអ្នកលេងល្បែងអនឡាញត្រូវការបុគ្គលិកច្រើន ដូច្នេះហើយម្ចាស់កាស៊ីណូក៏បានទិញផ្ទះវីឡា និងផ្ទះសំណាក់ពាសពេញទីក្រុងទាំងមូល ហើយផ្តល់នូវបន្ទប់គេងដែលមានគ្រែពីរជាន់សម្រាប់កម្មករចិនមកធ្វើការ។
លោក Warren បាននិយាយថា៖ «ដំបូងគេទិញផ្ទះធំៗ ពិសេសនៅតំបន់ Victory Hill ពីព្រោះមានទីធ្លាធំទូលាយ បន្ទាប់មកពួកគេចាប់ផ្តើមស្វែងរកអាផាតមិន ហើយនៅពេលមិនមានបន្ទប់គ្រប់គ្រាន់គេចាប់ផ្តើមសាងសង់ដោយខ្លួនឯង»។
ខណៈកាស៊ីណូជាច្រើនកន្លែងបានសាងសង់រួចរាល់ ហើយគម្រោងផ្សេងទៀតកំពុងតែសាងសង់នោះជំនួញអាជីវកម្មរបស់ជនជាតិចិនរាប់រយកន្លែងមានសុទ្ធតែស្លាកដែលសរសេរតែអក្សរចិន ហើយបើកបម្រើតែភ្ញៀវទេសចរចិន កម្មករចិន និងអ្នកមកស្នាក់នៅជនជាតិចិនតែប៉ុណ្ណោះ។
លោក Warren បានបន្តទៀតថា៖ «វាហាក់បីដូចជាពួកគេកំពុងទទួលបានភ្លើងខៀវ ហើយក្រុមជាច្រើនទៀតក៏នាំគ្នាមក។ អ្នកត្រូវតែកោតសរសើរចំពោះរបៀបនៃការរកស៊ីរបស់ពួកគេ។ បើកភ្លាមមានអតិថិជនជាស្រេច រួចទើបអ្នកយកកម្មករ បើកភោជនីយដ្ឋាន និងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងផ្សេងទៀត។ សូម្បីតែកន្លែងលក់ទុយោទឹកក៏ជារបស់ចិនដែរ គឺវាហាក់បីដូចជាជនជាតិខ្មែរមិនអាចលក់ទុយោទឹកបានអ៊ីចឹង»។
លំហូរចូលនៃការចំណាយរបស់វិនិយោគិនចិនកំពុងតែធ្វើឲ្យតម្លៃអចលនទ្រព្យកើនឡើង ហើយបណ្តេញអាជីវកម្មបរទេសមកពីលោកខាងលិច និងខ្មែរដែលមានដើមទុនតូចៗចេញ។ ម្ចាស់ទីតាំងដែលបានទទួលបានលាភសក្ការៈផលចំណេញច្រើនកំពុងតែព្យាយាមចរចាឲ្យអ្នកជួលបច្ចុប្បន្នរកកន្លែងផ្សេង ឬរកវិធីបញ្ចប់កុងត្រាជួលឲ្យបានឆាប់រហ័សបំផុត។
លោក Warren ថ្លែងថា៖ «ចំនួនទឹកលុយធ្វើឲ្យម្ចាស់អចលនទ្រព្យមានការជ្រួលច្រាលយ៉ាងខ្លាំង។ នៅពេលកុងត្រាជួលរបស់អ្នកចប់ ថ្លៃជួលក៏ឡើងដល់ពី ៤០០-៨០០ ភាគរយឯណោះ»។
ការមកដល់របស់ជនជាតិចិនដ៏ច្រើននារយៈពេលចុងក្រោយនេះបានធ្វើឲ្យលោក Steve Caley ដែលបានស្នាក់នៅទីនេះជាយូរមកហើយនោះចាកចេញ ដែលលោកគឺជាម្ចាស់ហាង Stevie C’s Sports Bar ព្រមទាំងលោក Geordie Young ដែលជាសហគ្រិនជនជាតិកាណាដាដែលបានបើកហាង Ernie’s Burgers។ ហាងទាំងពីរនេះបានបិទទ្វារក្នុងខែកុម្ភៈក្រោយពេលដែលម្ចាស់ទីតាំងបានជួលឲ្យជនជាតិចិន។
ជាច្រើនសប្តាហ៍ក្រោយមកហាង Utopia ដែលជាកន្លែងសម្រាប់ភ្ញៀវបរទេសផ្សងព្រេងជុំវិញពិភពលោកមកស្នាក់អាស្រ័យ និងជាកន្លែងលក់ម្ហូបអាហារដ៏ធំមួយនៅផ្លូវកែងត្រូវបានវាយកម្ទេចចោល។ ការវាយចោលអគារចាស់ដែលមានអាយុកាលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយនោះត្រូវបានម្ចាស់អាជីវកម្ម ព្រមទាំងបុគ្គលិករបស់ហាងក្បែរៗនោះនិយាយថា មូលហេតុដែលគេវាយកម្ទេចចោល និងអាថ៌កំបាំងខាងក្រោយការបិទអាជីវកម្មនេះ គឺដោយសារតែវិនិយោគិនចិន។
Mick & Craig’s គឺជាកន្លែងបន្ទាប់ដែលនឹងរងគ្រោះ។ លោក Warren បានថ្លែងថា លោកនឹងបិទហាងនេះនៅពេលដែលចប់កុងត្រាជួលនៅខែវិច្ឆិកាខាងមុខ នេះ ឬអាចលឿនជាងនេះ។
អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមកទីតាំងជួលដែលទំហំ ៨០០ ម៉ែត្រនេះបានឡើងថ្លៃជាបន្តបន្ទាប់ គឺពី ១២៥ ដុល្លារកាលពីឆ្នាំ ២០០២ ដល់ ២០០០ ដុល្លារនៅពេលបច្ចុប្បន្ន។ ម្ចាស់អចលនទ្រព្យអាចមិនដែលនឹកគិតថា វិនិយោគិនចិននឹងមកជួលហើយឲ្យថ្លៃដល់ទៅ ២៥០០០ ដុល្លារក្នុងមួយខែនោះទេ។
តម្លៃជួលនេះគឺស្មើនឹងតម្លៃជួលការិយាល័យនៅអគារវឌ្ឍនៈនៅទីក្រុងភ្នំពេញ (គិតជាម៉ែត្រការ៉េ) ដែលធ្វើឲ្យលោក Warren ឆ្ងល់ថាតើជនជាតិចិនដែលនឹងជួលបន្ទាប់នោះនឹងរកស៊ីអ្វី ឬបើកសណ្ឋាគារប្រណីតច្រើនជាន់ ដើម្បីអាចរកប្រាក់ចំណេញមកទប់ទល់នឹងថ្លៃឈ្នួលនេះបាន។
លោក Warren បាននិយាយដោយសំដៅទៅកាន់ភោជនីយដ្ឋានរបស់លោកថា ៖ «គ្មានផ្លូវដែលយើងអាចលក់អាហារពេលល្ងាចតម្លៃ ៥ ដុល្លារ ដើម្បីអាចទប់បាននោះទេ»។
បើទោះបីជាថ្លៃឈ្នួលបានកើនឡើងយ៉ាងគំហុក ខណៈអាជីវកម្មចិនកំពុងតែជន់លិចឆ្នេរអូរឈើទាល ប៉ុន្តែមិនបានធ្វើឲ្យមានការឡើងថ្លៃធំដុំនោះទេ។
ក្រៅពីការឡើងថ្លៃដល់ទៅ ២ ដងនោះជនជាតិចិនថ្មីដែលជួលទីតាំង Ernie’s Burgers បានលក់មីមួយចានតម្លៃ ៤ ដុល្លារដែលថោកជាងនំបឺហ្គើរនៅហាង Ernie’s ដល់ទៅ ២ ដង។
ហាក់គ្មានចំណាត់ការគ្រប់គ្រងពីអាជ្ញាធរ
ភ្នាក់ងារអចលនទ្រព្យនៅខេត្តព្រះសីហនុមិនដែលរវល់មមាញឹកដូចពេលនេះទេ។ ដោយចាប់ផ្តើមធ្វើការពីព្រឹកព្រលឹមនោះគឺមានជនជាតិចិនជិះរថយន្តទេសចរណ៍ និងរ៉ឺម៉កកង់ ៣ ទៅដល់មុខទ្វារការិយាល័យតែម្តង ដើម្បីទិញអចលនទ្រព្យ។ វិនិយោគិនបានដើររកកន្លែងដែលស្លាកលក់ ហើយថតរូបដោយប្រើទូរស័ព្ទរបស់ខ្លួនមុនពេលជំរុញឲ្យភ្នាក់ងារចុះទៅមើលផ្ទាល់យ៉ាងរហ័សដោយខ្លាចវិនិយោគិនចិនផ្សេងទៀតឆក់ឱកាសបានមុន។ ការទាស់ទែងគ្នាកើតមាននៅពេលដែលក្រុម ២ ប៉ះគ្នានៅពេលជួបគ្នានៅកន្លែងតែមួយ។
អ្នកជំនួញម្នាក់មកពីខេត្តក្វាងចូវដែលគ្រាន់តែបង្ហើបប្រាប់ថាឈ្មោះ Xiao បាននិយាយថា លោកបានមកដល់ខេត្តព្រះសីហនុរយៈពេល ២ ថ្ងៃមុន ហើយមានពេលតែ ២ ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះដើម្បីស្វែងរកទិញអចលនទ្រព្យមុនពេលត្រឡប់ទៅស្រុករបស់ខ្លួនវិញ។
លោកបានទៅមើលទីតាំងជួលមួយចំនួន ប៉ុន្តែលោកចង់បានដីមិនទាន់មានការសាងសង់ដោយសារវាមាន «ឱកាសចំណេញច្រើនជាង» ហើយអាចសង់ជាអ្វីក៏បាន។ លោកប្រាប់ទៀតថា លោកបានត្រៀមប្រាក់ដុល្លារអាមេរិករួចស្រេចហើយ។
ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៦ មកទីក្រុងប៉េកាំងបានដាក់បទប្បញ្ញត្តិដែលមានគោលបំណងក្នុងការកាត់បន្ថយលំហូរវិនិយោគទុនចេញពីប្រទេស និងការហាមឃាត់មិនឲ្យលុយយន់របស់ខ្លួនចេញទៅកាន់ទីផ្សាររូបិយវត្ថុ។ កាលពីខែសីហាកន្លងមក ចិនបានរឹតបន្តឹងកាន់ខ្លាំងលើការវិនិយោគក្រៅប្រទេសជាមួយនឹងការរឹតបន្តឹងលើការវិនិយោគក្រៅប្រទេស «មិនសមហេតុផល» ក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យ កម្សាន្ត និងកីឡា។
ខណៈដែលរដ្ឋាភិបាលបានកាត់បន្ថយលំហូរចេញនៃការវិនិយោគទៅកាន់ទីផ្សារបរទេស លុយរបស់ចិនបានហូរចូលមកកាន់ខេត្តព្រះសីហនុយ៉ាងច្រើន ហើយភាគច្រើនត្រូវបានគេលើកហេតុផលថា គឺដើម្បីជួយដល់ការផ្តួចផ្តើមផែនការផ្លូវមួយ ខ្សែក្រវាត់មួយរបស់ទីក្រុងប៉េកាំង ដែលជាយុទ្ធសាស្ត្រចម្បងរបស់រដ្ឋាភិបាលចិន។ បន្ថែមលើពីនេះទៅទៀតទំហំវិនិយោគភាគច្រើនដែលហូរចូលមកកាន់ខេត្តមួយនេះមិនបានផ្លាស់ប្តូរតួលេខក្នុងប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុផ្លូវការនោះទេ។
មានពាក្យចចាមអារ៉ាមមួយដែលភាគច្រើនគេនិយាយតាមបារ៍ក្នុងខេត្តនេះថា មានវិនិយោគិនចិនម្នាក់ដែលមានគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ក្បែរអូរឈើទាល ហើយបានដឹកលុយរាប់លានដុល្លារអាមេរិកដោយបង្កប់ក្នុងពូកផ្ញើមកកាន់កំពង់ផែក្រុងព្រះសីហនុ។ ក្រោយពេលទូកុងតឺន័រនោះមកដល់កំពង់ផែ គេបានដកសាច់លុយនោះចេញ ហើយញាត់វត្ថុធាតុដើមផលិតក្នុងស្រុកចូលវិញ ចំណែកពូកទាំងនោះគេយកទៅដាក់នៅកន្លែងការដ្ឋានឲ្យកម្មករប្រើ។
មន្ត្រីអាជ្ញាធរក្នុងតំបន់បានថ្លែងថា ការកើនឡើងនៃវិនិយោគិនចិនក្នុងខេត្តព្រះសីហនុបានធ្វើឲ្យមានចំនួនបទឧក្រិដ្ឋកើនឡើងកាន់តែច្រើនក្នុងខេត្តនេះ ធ្វើឲ្យមានភាពតានតឹងរវាងវិនិយោគិនចិន និងម្ចាស់អាជីវកម្មក្នុងស្រុកផងដែរ។
របាយការណ៍មួយដែលចេញដោយអភិបាលខេត្តព្រះសីហនុលោក យន្ត មីន កាលពីខែមករាបានបង្ហាញនូវផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានពាក់ព័ន្ធទៅនឹងលំហូរចូលនៃការវិនិយោគរបស់ជនជាតិចិន និងកម្មករចិនដែលបានធ្វើដំណើរមកកាន់ខេត្តព្រះសីហនុ។
របាយការណ៍នេះក៏បានលើកឡើងអំពីការកើនឡើងនៃការលាងលុយ ការលេងល្បែងស៊ីសងខុសច្បាប់ និងការជួញដូរមនុស្ស បើទោះជាមិនបានផ្តល់នូវភស្តុតាងស្ថិតិក្តី។ របាយការណ៍បានសរសេរថា កំណើនវិនិយោគិនចិនបានធ្វើឲ្យតម្លៃអចលនទ្រព្យកើនឡើងខ្ពស់ដែលជនជាតិខ្មែរមិនអាចមានលទ្ធភាពទិញ ហើយធ្វើឲ្យអាជីវកម្មរបស់ប្រជាជនក្នុងស្រុកធ្លាក់ចុះ ខណៈដែលការខឹងសម្បាបានកើតមានក្រោយពេលដែលភោជនីយដ្ឋាន និងសណ្ឋាគារច្រើនមានបើកបម្រើសម្រាប់តែភ្ញៀវជនជាតិចិនប៉ុណ្ណោះ។
របាយការណ៍ខាងលើក៏បានលើកឡើងអំពីផលវិជ្ជមានដូចជាការកើនឡើងនៃតម្លៃអចលនទ្រព្យ ឱកាសការងារកាន់តែច្រើនជាងមុនសម្រាប់ប្រជាជនក្នុងតំបន់ និងវិស័យទេសចរណ៍កាន់តែដុះដាលជាងមុន។
ម្ចាស់ហាងបរទេសមួយកន្លែងដែលស្ថិតនៅក្បែរឆ្នេរអូរឈើទាលក៏បានលើកឡើងស្រដៀងគ្នានេះដែរអំពីការអភិវឌ្ឍយ៉ាងឆាប់រហ័សក្នុងវិស័យហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធដែលបានសង់ឡើងស្របពេលដែលវិនិយោគិនចិនចូលមកកាន់ខេត្តនេះ។
លោកបាននិយាយថា៖ «ប្រសិនបើចំនួនជាក់លាក់នៃ [កញ្ចប់ថវិកាសម្រាប់វិស័យហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ] មកដល់វានឹងធ្វើឲ្យទីក្រុងនេះមានការអភិវឌ្ឍយ៉ាងរហ័សខុសពីការអភិវឌ្ឍរយៈពេល ១០០ ឆ្នាំដោយគ្មានថវិកាអភិវឌ្ឍ ប៉ុន្តែនៅពេលចាប់ផ្តើមហើយគឺវានឹងពិបាកក្នុងការឈប់ណាស់»។
ខ្លាំងលើខ្លាំង
រលកនៃការអភិវឌ្ឍបានកើនឡើងខ្លាំងក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានខែចុងក្រោយនេះ ហើយបានធ្វើឲ្យអាជីវកម្មក្នុងតំបន់រាប់រយកន្លែងត្រូវបិទទ្វារ។
កាលពីខែតុលាកន្លងទៅ អាជ្ញាធរក្នុងតំបន់បានចែកលិខិតឲ្យរើចេញដល់ម្ចាស់អាជីវកម្មដែលបានជួលដីលើឆ្នេរអូរឈើទាលប្រវែង ២៥០ ម៉ែត្រដែលមានភ្ញៀវច្រើនកុះករ ហើយស្ថិតនៅក្បែរកំពង់ផែស្រឡាងនោះ។
ក្រុមហ៊ុនរ៉ូយ៉ាល់គ្រុបក្នុងប្រទេសកម្ពុជាបានទិញដីទំហំ ២ ហិកតាជាប់នឹងឆ្នេរសមុទ្រនេះអស់រយៈពេលច្រើនជាង ១ ទសវត្សរ៍មកហើយដោយមានគម្រោងសាងសង់រីសតមួយកន្លែង ប៉ុន្តែក៏បានជួលឲ្យគេបើកបារ៍ និងភោជនីយដ្ឋាននានាក្រោយពេលវិនិយោគិនបរទេសឈប់វិនិយោគក្រោយពីឆ្នាំ ២០០៨ ដែលជារយៈកាលនៃវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច។ ពេលនេះក្រុមហ៊ុននឹងចាប់ផ្តើមអភិវឌ្ឍគម្រោងសាងសង់កន្លែងកម្សាន្តមួយដោយចាប់ដៃគូជាមួយក្រុមហ៊ុនមួយមកពីប្រទេសចិន ដែលមិនត្រូវបានបង្ហាញឈ្មោះ។
កាលពីខែធ្នូក្រុមការងារបានធ្វើរបងដែកហ៊ុមព័ទ្ធអាជីវកម្មក្នុងស្រុកប្រមាណ ១០០ កន្លែងដែលបានសង់សំណង់លើដីនោះ។ រ៉ូយ៉ាល់គ្រុបពុំបានឆ្លើយតបទៅនឹងសំណួរទាក់ទងនឹងគម្រោងរបស់ខ្លួននោះទេ ប៉ុន្តែប្រសិនបើមើលទៅរបៀបនៃការដាក់របងដែកព័ទ្ធជុំវិញដីនោះគម្រោងនោះគឺជាសណ្ឋាគារប្រណីតកម្ពស់ ២៥ ជាន់មួយកន្លែង និងអាផាតមិនកម្ពស់ទាបៗជាច្រើន។
ការដ្ឋានសំណង់ និងរបងនេះត្រូវបានរុះរើចេញក្រោមបទបញ្ជារបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ដែលគេឃើញរុះរើចេញយ៉ាងតក់ក្រហល់ក្រោយពេលមានការបញ្ជារបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីក្នុងអំឡុងពេលលោកចុះទៅទស្សនកិច្ច និងដើរកម្សាន្តតាមបណ្តោយឆ្នេរកាលពីដើមខែនេះ។
លោក អ៊ី សុខឡេង អភិបាលក្រុងព្រះសីហនុបានថ្លែងប្រាប់ ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ ថាលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីបានឲ្យបិទការដ្ឋាននោះដោយសារតែបានសាងសង់គ្មានច្បាប់អនុញ្ញាត ហើយការអភិវឌ្ឍនោះអាចប៉ះពាល់ដល់សោភណភាពរបស់ឆ្នេរ។
លោកបានថ្លែងថា៖ «លោកបានឃើញការដ្ឋានសំណង់នោះ ហើយលោកបានបដិសេធមិនឲ្យសាងសង់»។
យ៉ាងណាមិញជំរំមួយដែលធ្វើនៅក្បែរនោះសម្រាប់ធ្វើជាផ្ទះឲ្យកម្មករជនជាតិចិនគឺនៅតែមានវត្តមាននៅទីនោះដដែល ហើយការមកដល់នៃឧបករណ៍ដងសន្ទូច និងគ្រឿងចក្រធំៗអាចនឹងជាសញ្ញានៃការចាប់ផ្តើមសាងសង់ឡើងវិញក្នុងពេលឆាប់ៗនេះ។
លោក តយ និងភរិយាឈ្មោះ ហេង ដែលជាម្ចាស់បារ៍ឈ្មោះ Toy’s Bar គឺជាហាងមួយក្នុងចំណោមហាងផ្សេងៗដែលត្រូវបានគេបណ្តេញចេញកាលពីខែមករា។ ដោយបើកទ្វារដំបូងនៅទីទួលក្បែរហាង Utopia នោះគូស្វាមីភរិយានេះបានផ្លាស់ប្តូរទីតាំងរបស់ខ្លួនក្រោយពេលដែលក្រុមវាយកម្ទេចសំណង់បានរុះរើខ្ទមធ្វើពីឈើរបស់លោក។
ឥឡូវនេះអស់រយៈពេលជិត ២ ខែក្រោយពីផ្លាស់ប្តូរទៅកន្លែងតូចមួយនៅផ្លូវ Karaoke Street ដែលមានសុទ្ធតែខារ៉ាអូខេ និងភោជនីយដ្ឋានខ្មែរ គូស្វាមីភិរយានេះទើបតែទទួលបានលិខិតបណ្តេញចេញថ្មីមួយទៀត។
លោកនិយាយថា៖ «ខ្ញុំទើបតែផ្លាស់មកទីនេះ ហើយឥឡូវបារ៍ទាំងអស់នៅលើផ្លូវ Karaoke Street ត្រូវបានគេផ្តល់ដំណឹងឲ្យបិទទ្វារឲ្យបានមុនចូលឆ្នាំខ្មែរទៀត។ តើឲ្យពួកយើងទៅទីណាវិញ?»។
ធំ និងតូចតាច
ក្រុមហ៊ុនវិនិយោគិនចិន Prince Real Estate បានទិញអចលនទ្រព្យតាមបណ្តោយផ្លូវ Karaoke Street ដែលជាផ្នែកមួយនៃគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ចម្រុះទំហំ ១៦.៥ ហិកតាដែលនឹងគ្មានអ្វីក្រៅពីអគារខ្ពស់ៗចំនួន ៣០ អគារ បុរីផ្ទះវីឡាទំនើបៗ និងផ្ទះវិស្សមកាលនោះទេ។ គម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ដ៏ធំនេះចាប់ផ្តើមនៅភាគខាងលិចនៃឆ្នេរឯករាជ្យ ហើយនឹងបន្តទៅដីនៅភាគខាងជើងនៃរង្វង់មូលតោមាស និងដល់ Pub Street ផងដែរ។ គម្រោងដែលមានតម្លៃ ១ ពាន់លានដុល្លារនេះបានគ្រោងទុកមួយរយៈមកហើយ ប៉ុន្តែម្ចាស់អាជីវកម្មតាមបណ្តោយផ្លូវ Karaoke Street នេះទើបតែបានដឹងនាពេលថ្មីៗនេះប៉ុណ្ណោះ។
ម្ចាស់អាជីវកម្មខ្មែរមួយចំនួននៅក្បែរនោះបាននាំគ្នានិយាយអំពីការផ្លាស់ប្តូរទីតាំងទៅកន្លែងដែលនៅចម្ងាយប្រមាណ ១ គីឡូម៉ែត្រពីទីនោះ។ អ្នកផ្សេងទៀតបានគ្រោងនឹងចាកចេញពីក្រុងព្រះសីហនុ។ ហើយអ្នកខ្លះទៀតរួមទាំងលោក តយ ផងដែរនោះនឹងបិទទ្វារតែម្តង៕