ភ្នំពេញ៖ កាលពីខែតុលា ឆ្នាំ ២០០១ ព្រឹត្តិការណ៍ដ៏សំខាន់មួយត្រូវបានសម្រេចនៅក្នុងប្រព័ន្ធថែទាំសុខភាពរបស់ប្រទេសកម្ពុជាជាមួយនឹងការបើកមន្ទីរពេទ្យសម្ភពថ្មីមួយនៅខេត្ត សៀមរាប ដែលបង្កើតឡើងដោយគ្រូពេទ្យកុមារជនជាតិស្វីស លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Beat Richner។
មន្ទីរពេទ្យនេះគឺជាធាតុផ្សំដ៏សំខាន់នៃបេសកកម្មរបស់ Richner ក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងវិបត្តិជំងឺអេដស៍របស់ប្រទេសកម្ពុជា ជាពិសេសការចម្លងមេរោគអេដស៍ពីម្តាយទៅកូនអំឡុងពេលប្រសូត។
ទារកដំបូងម្នាក់ដែលប្រសូតនៅក្នុងអគារដ៏អស្ចារ្យនេះគឺ លឹម ឌីណា។ កំណើតទារកនេះដែលត្រូវបានថតជាមួយលោកវេជ្ជបណ្ឌិត Richner បានក្លាយជាកម្របសៀវភៅឆ្នាំ ២០០៣ របស់ Richner ដែលមានចំណងជើងថា «ក្ដីសង្ឃឹមសម្រាប់កុមារនៃមន្ទីរពេទ្យគន្ធបុប្ផា»។
ឥឡូវនេះ ២៣ ឆ្នាំក្រោយមក រឿងរបស់ លឹម ឌីណា បានក្លាយជាសក្ខីភាពនៃការរស់នៅចំពោះភាពជោគជ័យនៃចក្ខុវិស័យរបស់វេជ្ជបណ្ឌិត Richner សម្រាប់ការថែទាំសុខភាពនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
រឿងរ៉ាវរបស់យុវជនរូបនេះត្រូវបានបង្ហោះនៅថ្ងៃទី ៦ ខែកញ្ញានេះនៅលើគេហទំព័ររបស់ Stiftung Kinderspital គន្ធបុប្ផា (មូលនិធិមន្ទីរពេទ្យគន្ធបុប្ផា) សម្តៅលើមូលនិធិដែលគ្រប់គ្រងនិងគាំទ្របណ្តាញមន្ទីរពេទ្យកុមារនៅកម្ពុជា។
មន្ទីរពេទ្យសម្ភពគន្ធបុប្ផា
កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Richner នៅកម្ពុជាត្រូវបានធ្វើឡើងជាបន្ទាន់ក្នុងការផ្តល់ការថែទាំមាតា និងទារកនៅក្នុងប្រទេសដែលរងគ្រោះដោយជំងឺនិងភាពក្រីក្រ។
នៅដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ២០០០ ប្រទេសកម្ពុជាបានប្រឈមមុខនឹងវិបត្តិជំងឺអេដស៍យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ជាមួយនឹងចំនួនទារកទើបនឹងកើតដែលមានហានិភ័យនៃការចម្លងមេរោគអេដស៍។
បើយោងតាមគេហទំព័របានបង្ហាញថា៖ «នៅក្នុងសៀវភៅនេះ លោក Richner បានគូសបញ្ជាក់ពីការពិតដ៏ក្រៀមក្រំ ដែលជារៀងរាល់ថ្ងៃ កុមារបីនាក់បានធ្វើតេស្តរកមេរោគអេដស៍នៅមន្ទីរពេទ្យគន្ធបុប្ផា»។
ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ លោក Richner បានចាត់វិធានការដោយបង្កើតបន្ទប់សម្ភពទីមួយនៅខេត្តសៀមរាប ដែលការធ្វើតេស្តរកមេរោគអេដស៍ និងវិធានការការពារ ដូចជាការសម្រាលកូនដោយវិធីវះកាត់ និងការព្យាបាលជាក់លាក់សម្រាប់ទារកទើបនឹងកើត បានក្លាយជាការអនុវត្តស្តង់ដា។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Richner បានសរសេរថា៖ «ការការពារគឺរឿងចាំបាច់»។ ការងាររបស់គាត់ជាមួយស្ត្រីមានផ្ទៃពោះបានធានាថា កុមាររាប់ពាន់នាក់បានកើតមកដោយមិនឆ្លងមេរោគពីម្តាយរបស់ពួកគេ។ គំរូថែទាំបដិវត្តន៍នេះត្រូវបានលើកជាឧទាហរណ៍ក្នុងរឿងរ៉ាវ លឹម ឌីណា»។
នៅខែតុលា ឆ្នាំ ២០០១ សម្ភពថ្មីបានបើកនៅខេត្តសៀមរាប «ប្រហែលជាបន្ទប់សម្ភពដំបូងដែលសាងសង់ដោយគ្រូពេទ្យកុមារ» លោក Richner បានប៉ាន់ស្មាននៅពេលនោះ។
ស្ត្រីគ្រប់រូប ដោយគ្មានករណីលើកលែង បានយល់ព្រមទទួលការធ្វើតេស្តមេរោគអេដស៍។ ពួកគេទាំងអស់គ្នាបានឯកភាពគ្នាជាមុនថា ប្រសិនបើការធ្វើតេស្តត្រឡប់មកវិញវិជ្ជមាន ពួកគេនឹងអនុវត្តតាមផែនការព្យាបាលជាក់លាក់មួយ។
ពួកគេត្រុវថ្នាំសម្រាប់ម្តាយអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ ការសម្រាលកូនតាមរយៈផ្នែកវះកាត់ ការផ្តាច់ដោះទារក និងការលេបថ្នាំតែមួយដងសម្រាប់ទារកទើបនឹងកើត។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Beat Richner បានសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅរបស់លោកថា៖ «ប្រសិនបើគ្មានអំពើពុករលួយទេ ប្រសិនបើព័ត៌មានត្រូវបានផ្តល់ឱ្យយ៉ាងច្បាស់ ក្នុងលក្ខណៈមិត្តភាព និងវិជ្ជាជីវៈ នឹងមានកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ ១០០ ភាគរយពីស្ត្រី ប្រហែល ៣ ភាគរយនៃស្ត្រីមានផ្ទៃពោះមានផ្ទុកមេរោគអេដស៍»។
លឹម ឌីណា៖ ទារក និងយុវជន
ម្តាយរបស់ ឌីណា ឈ្មោះ ហ៊ី សុមុនី បានរំឭកពីរបៀបដែលអ្នកស្រីជ្រើសរើសសម្រាលកូននៅមន្ទីរពេទ្យសម្ភពថ្មី តាមការណែនាំរបស់មិត្តភក្តិ។
ស្ដ្រីវ័យ ៤៥ ឆ្នាំដែលឥឡូវនេះ បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាមានសុវត្ថិភាពជាងនៅផ្ទះ ហើយខ្ញុំទទួលបានជំនួយ និងការគាំទ្រ»។
សម្រាប់អ្នកស្រី មន្ទីរពេទ្យគឺជានិមិត្តរូបនៃក្តីសង្ឃឹម និងសុវត្ថិភាព ហើយកូនច្បងរបស់អ្នកស្រីឈ្មោះ លឹម ឌីណា បានប្រសូតមកក្រោមការមើលថែរបស់ក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិត Richner។
ពីរទសវត្សរ៍ក្រោយមក ទារកពីក្របសៀវភៅបានធំធាត់ជាយុវជនដ៏មានទំនុកចិត្ត។
ជីវិតរបស់ ឌីណា ដែលត្រូវបានបង្រួបបង្រួមដោយឱកាសដែលផ្តល់ដោយប្រព័ន្ធមន្ទីរពេទ្យគន្ធបុប្ផា ត្រូវបានកត់សម្គាល់ទាំងការអប់រំ និងការប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការផ្តល់មកវិញ។
វេបសាយរបស់មន្ទីរពេទ្យបានបន្ដថា៖ «ក្នុងនាមជាសិស្សសាលា ឌីណា បានស្ម័គ្រចិត្តជាមួយកាកបាទក្រហម ដោយបង្រៀនក្មេងៗពីរបៀបឆ្លងកាត់ផ្លូវដោយសុវត្ថិភាព ជាបេសកកម្មដែលមានលក្ខណៈផ្ទាល់ខ្លួន បន្ទាប់ពីឧបទ្ទវហេតុកុមារភាព ដែលលោកបានធ្លាក់ពីលើឡានកំពុងបើកបរ។ តាមពិត ការមើលថែរបស់លោកបន្ទាប់ពីគ្រោះថ្នាក់បានមកពីមន្ទីរពេទ្យគន្ធបុប្ផា»។
សព្វថ្ងៃ ឌីណា រស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញ សិក្សាភាសាអង់គ្លេស និងព័ត៌មានវិទ្យា (IT) និងធ្វើការជាជំនួយការក្នុងក្រសួងដឹកជញ្ជូនសាធារណៈ។
សេចក្តីប្រាថ្នារបស់លោកបានពង្រីកហួសពីប្រទេសកម្ពុជា ជាមួយនឹងក្តីសុបិនចង់ធ្វើដំណើរទៅកាន់ប្រទេសជប៉ុន និងអឺរ៉ុប។ ទោះបីជាមានមហិច្ឆតាចេញក្រៅប្រទេសក៏ដោយ ក៏ ឌីណា នៅតែមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជ្រាលជ្រៅទៅនឹងឫសគល់របស់ខ្លួន។
យុវជនម្នាក់ដែលមានក្តីសុបិនធំត្រូវបានគេដកស្រង់ក្នុងគេហទំព័រថា៖ "ប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញជានិច្ច នេះជាផ្ទះរបស់ខ្ញុំ»៕