ភ្នំពេញថ្ងៃទី ១០ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០១៩៖ ឧក្រិដ្ឋកម្មឃោរឃៅលើកុមារកើតឡើងជាប់ៗគ្នានាពេលថ្មីៗនេះ បានធ្វើឱ្យពួកយើងគ្រប់គ្នាឈឺចាប់ជាមួយគ្រួសារដែលរងគ្រោះ និងមានការព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំង ចំពោះសុវត្ថិភាពរបស់កុមារនៅកម្ពុជា។
ពួកយើងពិតជាអរគុណចំពោះអាជ្ញាធរដែលមានចំណាត់ការទាន់ពេលវេលាក្នុងការចាប់ខ្លួនជនសង្ស័យពាក់ព័ន្ធនឹងបទឧក្រិដ្ឋទាំងនេះ ហើយពួកយើងសង្ឃឹមថា ការស៊ើបអង្កេត និងការកាត់ក្តីនឹងផ្តល់យុត្តិធម៌ដល់កុមាររងគ្រោះព្រមទាំងគ្រួសាររបស់គេ។ ខណៈដែលយើងព្យាយាមស្វែងយល់អំពីករណីឧក្រិដ្ឋកម្មដ៏អាក្រក់ទាំងនេះ និងពីផលប៉ះពាល់របស់វាចំពោះប្រទេស និងសហគមន៍របស់យើងស្របជាមួយកំហឹងនិងការភ័យខ្លាចយើងអាចចង់ស្វែងរកដំណោះស្រាយដែលងាយស្រួលមួយ។
ប៉ុន្តែតាមពិត ការកសាងកម្ពុជាឱ្យកាន់តែប្រសើរ និងមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់កូនៗរបស់យើង គឺត្រូវការកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងជាច្រើនបន្ថែមទៀត។ វាតម្រូវឱ្យយើងចាប់ផ្តើមប្រឈមមុខជាមួយការពិតដ៏សំខាន់ និងសោកសៅមួយចំនួន។
ការពិតទី១៖ ករណីអំពើហិង្សាផ្លូវភេទ និងរាងកាយលើកុមារ នាពេលថ្មីៗនេះគ្រាន់តែជាករណីមួយចំនួនតូចនៃករណីស្រដៀងគ្នានេះរាប់ពាន់ផ្សេងទៀតដែលមិនត្រូវបានដឹង និងផ្សព្វផ្សាយ។ ការសិក្សាជាច្រើនបានបង្ហាញថា នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ក៏ដូចជានៅប្រទេសដទៃទៀតក្នុងពិភពលោកដែរ រាល់ពេលមានរឿងរ៉ាវមួយនៃអំពើហិង្សាលើកុមារដែលត្រូវបានចុះផ្សាយនៅលើទំព័រសារព័ត៌មាន នៅមានរឿងរាប់រយ រាប់ពាន់ករណីផ្សេងទៀត ដែលមិនត្រូវបានគេដឹង មិនត្រូវបានរាយការណ៍ និងមិនត្រូវបានស៊ើបអង្កេត។
យោងតាមការស្រាវជ្រាវថ្នាក់ជាតិស្តីពីអំពើហិង្សាលើកុមារ ឆ្នាំ ២០១៣ បានរកឃើញថា មានកុមារ ១ នាក់ ក្នុងចំណោមកុមារ ៦ នាក់ គឺជាជនរងគ្រោះនៃអំពើហិង្សាផ្លូវភេទមុនពេលពួកគេមានអាយុ ១៨ ឆ្នាំ ហើយមានកុមារ ១ នាក់ ក្នុងចំណោម ២ នាក់ បានទទួលរងអំពើហិង្សាលើរាងកាយ។ ស្ថិតិទាំងនេះបានរំឭកយើងថា បញ្ហានេះ គឺជាបញ្ហាធំ និងមានភាពស្មុគស្មាញ។
ការពិតទី២៖ ការសិក្សាស្រាវជ្រាវជាច្រើនបានចង្អុលបង្ហាញថា ជនប្រព្រឹត្តអំពើហិង្សាលើកុមារ ជានិច្ចកាល គឺជាអ្នកដែលកុមាររងគ្រោះធ្លាប់ស្គាល់ជាសាច់ញាតិ ជាអ្នកជិតខាងឬជាមិត្តភក្តិរបស់ពួកគេ។ ខណៈពេលដែលយើងមានការព្រួយបារម្ភលើជនចម្លែកមុខយើងគួរចាំថា ភាគច្រើន កុមារត្រូវបានរំលោភបំពានពីអ្នកជិតស្និទ្ធនឹងពួកគេ ហើយជាច្រើនករណីដែលកុមាររងគ្រោះត្រូវបន្តរស់នៅជិត ឬជាមួយជនល្មើសទាំងនោះ។
ការពិតទី៣៖ ដំណោះស្រាយដើម្បីលុបបំបាត់អំពើហិង្សាលើកុមារ គឺមានពិតប្រាកដ ប៉ុន្តែវាមិនមែនជាដំណោះស្រាយងាយស្រួលនោះទេ។ យើងអាចនឹងគិតថា មានដំណោះស្រាយដែលងាយស្រួល ប៉ុន្តែយោងតាមបទពិសោធការងារកិច្ចការពារកុមារ របស់អង្គការទស្សនៈពិភពលោក ជិត ៥០ ឆ្នាំ ក្នុងប្រទេស កម្ពុជា និងនៅជិត ១០០ ប្រទេសទូទាំងពិភពលោកបានបង្រៀនយើងថា នៅពេលនិយាយពីការកសាងសហគមន៍ដែលមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់កុមារអន្តរាគមន៍ដែលផ្អែកលើភ័ស្តុតាងទាន់ពេលវេលា និងមានម្ចាស់ការដោយម្ចាស់ស្រុក គឺជាវិធីតែមួយគត់ដែលអាចឈានទៅដោះស្រាយបញ្ហានេះបាន។
ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានធ្វើការជាមួយអង្គការជាច្រើនដូចជាអង្គការទស្សនៈពិភពលោកដើម្បីពង្រឹងការទប់ស្កាត់ និងឆ្លើយតបចំពោះអំពើហិង្សាលើកុមារ។ ដំណោះស្រាយជាច្រើនត្រូវបានសាកល្បងអនុវត្តហើយឥឡូវនេះយើងដឹងថា អ្វីខ្លះគឺជាដំណោះស្រាយដែលមានជោគជ័យ។ ពោលគឺ ដំណោះស្រាយទាំងនោះត្រូវឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការរបស់កុមារ។ កុមារត្រូវការប្រព័ន្ធការពារកុមារថ្នាក់មូលដ្ឋានប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពដើម្បីការពារពួកគេនៅទីកន្លែងដែលពួកគេរស់នៅ។
ពួកគេត្រូវការបុគ្គលិកសង្គមនៅក្នុងឃុំ និងភូមិរបស់ពួកគេ។ ពួកគេត្រូវការឪពុកម្តាយ និងគ្រូបង្រៀនដែលស្គាល់ និងយល់ច្បាស់អំពីអំពើហិង្សាលើកុមារ និងដឹងអំពីរបៀបអប់រំកុមារ បែបវិជ្ជមាន។ ពួកគេត្រូវការសមាជិកគណៈកម្មាធិការឃុំ/សង្កាត់ដើម្បីស្រ្តី និងកុមារដែលមានធនធាន និងសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការចាត់វិធានការឆ្លើយតប និងការពារពួកគេ។ ពួកគេត្រូវការការបណ្តុះបណ្តាលជំនាញបំណិនជីវិត ពីរបៀបការពារខ្លួនពួកគេ និងមិត្តភក្តិរបស់ពួកគេនៅសាលារៀន និងក្នុងសហគមន៍។ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជានិងដៃគូ របស់ខ្លួនបានដឹងពីដំណោះស្រាយទាំងនេះ ហើយកំពុងខិតខំប្រឹងប្រែង ដើម្បីធ្វើឱ្យវាប្រសើរឡើង ហើយប្រាកដណាស់ថា កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងនេះនឹងទទួលបានផលផ្លែផ្កាជាក់ជាមិនខាន។
ការពិតទី៤ ៖ ការពិតចុងក្រោយដែលយើងគួរតែទទួលយក គឺថាយើងទាំងអស់គ្នាអាចដើរតួនាទីដើម្បីពន្លឿន យន្តការការពារកុមារ និងកសាងកម្ពុជាដែលមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់កុមារ។ ដៃគូជាច្រើនកំពុងគាំទ្ររាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាក្នុងដំណើរការនេះ។ ការដែលប្រទេសកម្ពុជាបានក្លាយជាប្រទេសឈានមុខក្នុងភាពជាដៃគូសកលដើម្បីបញ្ឈប់អំពើហិង្សាលើកុមារនៅក្នុងឆ្នាំនេះគឺជាឱកាសមួយដើម្បីបន្តការប្តេជ្ញាចិត្ត របស់ អ្នកពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ក្នុងការពន្លឿនដំណើរការនេះ។
អង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលជាច្រើនដូចជា អង្គការទស្សនៈពិភពលោកបានផ្តល់អាទិភាពលើសកម្មភាពបញ្ឈប់អំពើហិង្សាលើកុមារហើយនឹងបន្តធ្វើការជាមួយរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។ នៅថ្នាក់មូលដ្ឋានរាជ រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានប្រកាសកាលពីខែកុម្ភៈថា ថវិកាអភិវឌ្ឍន៍ឃុំនឹងកើនឡើងទ្វេដងក្នុងឆ្នាំ ២០២០ និងច្រើនជាង ៣ ដងនៅឆ្នាំ ២០២៣។ ផ្នែកមួយនៃធនធានទាំងនេះអាចត្រូវបានប្រើដើម្បីពង្រឹងសមត្ថភាពសមាជិកគណ:កម្មាធិការដើម្បីស្រ្ដី និងកុមារ ដើម្បីឱ្យពួកគាត់អាចទប់ស្កាត់ និងឆ្លើយតបកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពចំពោះអំពើហិង្សាលើកុមារ។ វាក៏អាចត្រូវបានប្រើដើម្បីជ្រើសរើសបុគ្គលិកសង្គមដែលអាចជួយគណៈកម្មាធិការនេះផងដែរ។
នៅតាមសាលារៀនការអនុវត្តគោលនយោបាយការការពារកុមារនៅសាលារៀនអាចបង្កើនល្បឿន តាមរយៈ ការប្រើធនធានចម្រុះពីរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាដៃគូអភិវឌ្ឍន៍ និងកញ្ចប់ថវិកាឃុំ/សង្កាត់ និងមានឱកាសជា ច្រើនទៀតដើម្បីពង្រឹងប្រព័ន្ធការពារកុមារថ្នាក់មូលដ្ឋាន។
ពិតហើយ វានឹងត្រូវការពេលវេលា កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែង និងធនធានជាច្រើន។ វាប្រហែលជាមិនមែនជាដំណោះស្រាយងាយស្រួលដែលយើងចង់បានឥឡូវនេះ ប៉ុន្តែភ័ស្តុតាងវិទ្យាសាស្រ្តទាំងអស់បង្ហាញឲ្យយើងឃើញថានេះគឺជាដំណោះស្រាយតែមួយគត់ដែលធ្វើឲ្យប្រទេសកម្ពុជាមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់កុមារ។
សម្គាល់៖ អង្គការទស្សនៈពិភពលោក ជាមួយវត្តមាននៅជិត ១០០ ប្រទេស ជាមួយបុគ្គលិក និងអ្នកស្ម័គ្រចិត្តចំនួន ៥០ ០០០ នាក់ នៅទូទាំងពិភពលោក អង្គការទស្សនៈពិភពលោក គឺជាអង្គការអន្តរជាតិមិនមែនរដ្ឋាភិបាលមួយដែលផ្តោតលើសុខុមាលភាពរបស់កុមារតាមរយៈកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍និងការងារមនុស្សធម៌។ នៅប្រទេស កម្ពុជា អង្គការទស្សនៈពិភពលោកកំពុងធ្វើការនៅក្នុងស្រុកចំនួន ៣៩ នៅតាមបណ្តាខេត្ត និងក្រុងចំនួន ១០ ខេត្ត/ក្រុងដែលអនុវត្តកម្មវិធីសុខភាព និងអាហារូបត្ថម្ភ ការអប់រំ និងបំណិនជីវិត ការការពារកុមារនិងការអភិវឌ្ឍយុវជនដែលផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់កុមារចំនួន ២,៧ លាននាក់ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។
នៅឆ្នាំ ២០១៦ អង្គការទស្សនៈពិភពលោកបានសម្ពោធជាផ្លូវការនូវយុទ្ធនាការប្រឆាំងអំពើហិង្សាលើកុមារជាសកលមួយមានឈ្មោះថា៖ “ItTakes a World To End Violence against Children”។ យុទ្ធនាការគំរូអហិង្សា គឺជាយុទ្ធនាការប្រចាំប្រទេស កម្ពុជា នៃយុទ្ធនាការសកល “It Takes a World” របស់អង្គការទស្សនៈពិភពលោក។ ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីយុទ្ធនាការនេះអាចរកបាននៅតាម៖ https://www.wvi.org/ittakesaworld
ដោយ អ្នកស្រី ជា លីដា ប្រធានយុទ្ធនាការគំរូអហិង្សានៃអង្គការទស្សនៈពិភពលោក