ក្រុងប៉ារីស៖ ចំណោមអ្នកជំងឺកូវីដ កង្វះលំហាត់ប្រាណបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងរោគសញ្ញាធ្ងន់ធ្ងរ និងហានិភ័យខ្ពស់នៃសេចក្ដីស្លាប់។ នេះបើយោងតាមការសិក្សា ដែលធ្វើលើមនុស្សជិត ៥ ម៉ឺននាក់ ដែលបានឆ្លងវីរុសកំណាចនេះ។
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានរាយការណ៍កាលពីថ្ងៃអង្គារក្នុងព្រឹត្ដិបត្រវេជ្ជសាស្ដ្រកីឡាចក្រភពអង់គ្លេសថា អ្នកមិនមានសកម្មភាពរាងកាយយ៉ាងតិច ២ ឆ្នាំមុនវិបត្ដិកូវីដចាប់ផ្ដើមទំនងជាត្រូវធ្លាក់ខ្លួនឈឺចូលដេកពេទ្យ ដែលទាមទារឱ្យមានការព្យាបាលដិតដល់ និងអាចស្លាប់។
សរុបមក បើធៀបនឹងកត្ដាហានិភ័យពាក់ព័ន្ធផ្សេងៗ ដូចជា ជក់បារី ធាត់ជ្រុល ឬលើសឈាម ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានសន្និដ្ឋានថា អសកម្មភាពរាងកាយនឹងប្រឈមហានិភ័យខ្លាំងបំផុតនៅគ្រប់កាលៈទេសៈ។
ស្ថានភាពបុគ្គលដែលបានកើតឡើងមុនឆ្លងវីរុសទាក់ទងយ៉ាងខ្លាំងចំពោះបញ្ហាបង្កជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ នោះគឺកត្ដាអាយុជាបុរស និងមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម ធាត់ពេក ឬជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។
ប៉ុន្ដែរហូតដល់ពេលបច្ចុប្បន្ន របៀបរបបនៃការរស់នៅទាក់ទងនឹងសកម្មភាពរាងកាយ ការសកម្មនឹងការហាត់ប្រាណ និងធ្វើលំហាត់ប្រាណតិចតួច មិនត្រូវបានរាប់បញ្ចូលក្នុងការស្រាវជ្រាវពីកត្តារួមចំណែកបង្កើនហានិភ័យធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺនេះឡើយ។
ដើម្បីមើលថា តើកង្វះលំហាត់ប្រាណបង្កើនឱកាសធ្លាក់ខ្លួនឈឺធ្ងន់ រហូតដល់សង្គ្រោះបន្ទាន់ ឬបាត់បង់ជីវិត ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានធ្វើការប្រៀបធៀបលទ្ធផលទិន្នន័យមនុស្សពេញវ័យចំនួន ៤៨៤៤០ នាក់នៅសហរដ្ឋអាមេរិកដែលបានឆ្លងវីរុសចន្លោះខែមករា និងខែតុលា ឆ្នាំ ២០២០។
អាយុមធ្យមរបស់អ្នកជំងឺគឺ ៤៧ ឆ្នាំ ហើយ ៣ នាក់ក្នុងចំណោម ៥ នាក់ជាស្ដ្រី។ ជាមធ្យម កម្រិតខ្លាញ់នៅក្នុងរាងកាយគឺ ៣១ លើសតែបន្តិចសម្រាប់អ្នកធាត់ប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកជំងឺកូវីដដែលមិនសូវហាត់ប្រាណមានចំនួនលើស ២ ដងដែលត្រូវបានបញ្ជូនទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យ បើប្រៀបធៀបនឹងអ្នកសកម្មលើផ្នែករាងកាយ និងធ្វើលំហាត់ប្រាណ។
ពួកគេក៏មានអត្រា ៧៣ ភាគរយដែលទាមទារឱ្យមានការព្យាបាលយកចិត្ដទុកដាក់ខ្លាំង និង ២,៥ ដងអាចស្លាប់ដោយសារជំងឺឆ្លងនេះ។
បើធៀបនឹងអ្នកជំងឺ ដែលតែងតែធ្វើលំហាត់ប្រាណញឹកញាប់ អ្នកអង្គុយសំកុកមុខកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ ឬកុំព្យូទ័រ មានហានិភ័យលើស ២០ ភាគរយដែលត្រូវបញ្ជូនទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យក្នុងនោះ ១០ ភាគរយទាមទារការថែទាំខ្លាំង និង ៣២ ភាគរយអាចស្លាប់។
ខណៈទំនាក់ទំនងនេះមានកម្រិតខ្ពស់ ការសិក្សាបានផ្ដោតលើការតាមដាន និងផ្អែកខ្លាំងលើការរាយការណ៍ពីអ្នកជំងឺផ្ទាល់ ដែលអាចមានការលម្អៀង៕ HR