ភ្នំពេញៈ របាយការណ៍ថ្មីមួយបានរកឃើញថា ប្រជាជនកម្ពុជាជិត ៣០ ភាគរយ ខ្ចីប្រាក់ ដើម្បីចំណាយលើការថែទាំសុខភាព ខណៈអ្នកនៅក្នុងវិស័យមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុបានបញ្ជាក់ថា របាយការណ៍នេះមិនឆ្លុះបញ្ចាំងពីការអនុវត្តពិតប្រាកដនៅក្នុងវិស័យនេះទេ។
សាកលវិទ្យាល័យ University of New South Wales (UNSW) នៅចក្រភពអង់គ្លេសបានស្ទង់មតិប្រជាជន ៥ ០០០ គ្រួសារ ទូទាំងប្រទេស កម្ពុជា និងបានរកឃើញថា ២៨,១ ភាគរយ បានខ្ចីប្រាក់ដើម្បីថែទាំសុខភាព។ ក្នុងចំណោមអ្នកខ្ចីនោះ ៥៥ ភាគរយ រងផលប៉ះពាល់ពីកម្ចី។ នេះបើតាមរបាយការណ៍។
លោក Augustine Asante សហដឹកនាំការនិពន្ធ សាលាសុខភាពសាធារណៈ និងវេជ្ជសាស្ដ្រសហគមន៍នៅសាកលវិទ្យាល័យ UNSW Sydney បានឲ្យដឹងថា ការសិក្សានេះបានបញ្ជូនសារដ៏ច្បាស់មួយថា វិធានការថែទាំសុខភាពរបស់ប្រទេស កម្ពុជា មិនគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការទទួលបានការការពារចាំបាច់សម្រាប់ការធានារ៉ាប់រងសុខភាពជាសកល (UHC) នោះទេ។
លោកថ្លែងថា៖ «ប្រទេស កម្ពុជា បានធ្វើឲ្យមានការរីកចម្រើនល្អ ទាក់ទងនឹងការលើកកម្ពស់គុណភាពនៃប្រព័ន្ធហិរញ្ញប្បទានសុខភាពរបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែមានការងារនៅសល់ជាច្រើនត្រូវធ្វើ ដើម្បីកាត់បន្ថយចំណាយដោយផ្ទាល់ ពិសេសសម្រាប់ពលរដ្ឋក្រីក្រ និងងាយទទួលរងគ្រោះបំផុត»។
របាយការណ៍នេះបង្ហាញថា កម្ចីជាមធ្យមមានចំនួន ១២៥ ដុល្លារអាមេរិកទៅ ២០០ ដុល្លារ ដែលមានការប្រាក់ខណៈ កម្ចីត្រឹម ៧៥ ភាគរយ ដុល្លារអាមេរិកមិនមានការប្រាក់ទេ។ របាយការណ៍នេះបន្តថា៖ «រយៈពេលជាមធ្យមក្នុងការសងកម្ចីនេះ គឺរយៈពេល ៨ ខែ ខណៈ ៧៨ ភាគរយនៃគ្រួសារបានបរាជ័យក្នុងការសងកម្ចីនេះ ដោយចំណាយពេលជាង ១២ ខែ»។
លោក ប៊ុន មុនី អគ្គនាយកគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ វិថី បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍ កាលពីថ្ងៃពុធថាជាធម្មតាភាគច្រើននៃប្រជាជនកម្ពុជានៅជនបទ តែងតែយកកម្ចីពីអ្នកផ្ដល់កម្ចីក្រៅផ្លូវការនៅក្នុងចំនួនប្រាក់តិចតួច។ ប៉ុន្តែលោកពន្យល់ថា កម្ចីបែបនោះនឹងធ្វើឲ្យប្រជាជនប្រឈមហានិភ័យផងដែរ ដែលគិតអត្រាការប្រាក់ខ្ពស់។
លោកបន្តថា៖ «ប្រសិនបើពួកគេខ្ចីប្រាក់ពីអ្នកផ្ដល់កម្ចីក្រៅផ្លូវការ ដើម្បីចំណាយសម្រាប់ការថែរក្សាសុខភាព ពួកគេប្រឈមនឹងហានិភ័យខ្លាំងជាងគ្រឹះស្ថានហិរញ្ញវត្ថុដែលមានអាជ្ញាប័ណ្ណផ្សេងទៀត ដោយសារពួកគេត្រូវតែចំណាយលើអត្រាការប្រាក់ខ្ពស់»។
របាយការណ៍ឲ្យដឹងថា ការប្រឈមនឹងការខូចខាតផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុសម្រាប់ការព្យាបាលជំងឺជារឿងធម្មតានៅក្នុងកម្ពុជា ដែលការចំណាយភ្លាមៗមានរហូត ៦០ ភាគរយ ដែលជាចំនួនមួយខ្ពស់បំផុតនៅក្នុងអាស៊ីអាគ្នេយ៍។
លោក គា បូរាណ ប្រធានសមាគមមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុកម្ពុជាបានឲ្យដឹងថា នៅក្នុងការអនុវត្តជាក់ស្តែងនៅក្នុងវិស័យហិរញ្ញវត្ថុមិនមានប្រភេទកម្ចីសម្រាប់ការព្យាបាលជំងឺនោះទេ ប៉ុន្តែភាគច្រើននៃប្រជាជនកម្ពុជានៅតំបន់ជនបទតែងតែប្រើប្រាស់ផ្នែកមួយនៃកម្ចីសម្រាប់ការព្យាបាលរបស់ពួកគេ។
លោកបញ្ជាក់ថា៖ «ខ្ញុំគិតថា ការយកកម្ចីណាមួយមិនមានន័យថា អាក្រក់ ឬល្អនោះទេ ដោយសារតែពួកគេកំពុងស្ថិតក្នុងតម្រូវការ ថាតើសម្រាប់អាជីវកម្ម ឬសម្រាប់ការប្រើប្រាស់លក្ខណៈបុគ្គល?»។
លោក Asante បានឲ្យដឹងថា ២០០ ដុល្លារអាមេរិក គឺជាចំនួនប្រាក់ច្រើនចំពោះប្រជាជននៅក្នុងប្រទេសដែលមានសេដ្ឋកិច្ចទាប។ លោកថ្លែងថា៖ «ប្រសិនបើអ្នករស់នៅក្នុងប្រទេសអូស្ដ្រាលី អ្នកអាចគិតថា ២០០ ដុល្លារ មិនច្រើននោះទេ ប៉ុន្តែនៅជនបទប្រទេស កម្ពុជា ចំនួននេះគឺប្រហែល ៧ ភាគរយ នៃប្រាក់ចំណូលគ្រួសារប្រចាំឆ្នាំ»។
លោកបន្តថា៖ «ដូច្នេះភាពក្រីក្រគឺជាវត្ថុដ៏សំខាន់នៅពេលនិយាយអំពីអ្វីដែលកំណត់ថា អ្នកណាទទួលរងផលប៉ះពាល់ដោយសារហិរញ្ញប្បទានសុខភាពដោយសារតែគ្រួសារក្រីក្រទំនងជាត្រូវខ្ចីដោយមានអត្រាការប្រាក់»៕LA