ហ្មដំរីក្នុងឯកសណ្ឋានប្រពៃណី ខំប្រឹងជំរុញសត្វរបស់ខ្លួនឲ្យដើរទៅមុខយ៉ាងលឿន។ រូបថត AFP
.jpg)
ស្រុកប៊ួងដុង: ហ្មដំរី អ៊ី ហយប៊ីយ៉ា អង្គុយលើខ្នងដំរី ប្រើឈើវាយសត្វប្រមោយឲ្យស្ទុះស្ទាបំបោលទៅមុខ ដើម្បីវ៉ាគូប្រជែងដណ្ដើមជយលាភីពីការប្រកួតជាប្រពៃណីអ្នកស្រុកភ្នំនៅស្រុក ប៊ួង ដុង ប្រទេសវៀតណាម។
អ្នកភូមិចាត់ទុកថាការប្រកួតនេះដើម្បីអបអរដល់សត្វមហាកម្លាំងដែលប្រជាជនវៀតណាមតែងចាត់ទុកវាជាសមាជិកគ្រួសារ។
យ៉ាងណាមិញក្រុមអ្នកអភិរក្សសត្វបែរជាអំពាវនាវឲ្យបញ្ឈប់ការប្រកួតបែបប្រពៃណីនេះដោយចាត់ទុកថា ទង្វើនេះមានភាពសាហាវឃោរឃៅ និងហួសសម័យ។
តាមប្រពៃណីដ៏យូរលង់ ពិធីបុណ្យប្រណាំងដំរីស្រុកប៊ួងដុងជាទូទៅត្រូវបានប្រារព្ធរៀងរាល់ ២ ឆ្នាំម្ដង និងជាកម្មវិធីដែលទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរមួយ ដោយរួមផ្សំការប្រកួតបាល់ ហែលទឹក ដង្ហែក្បួន រៀបចំណីប៊ូហ្វេឲ្យសត្វ និងបញ្ចប់ដោយការប្រកួតដំរីនៅ ២ ថ្ងៃចុងក្រោយ។
ដំរីចំនួន ១៤ ក្បាលបានចូលរួមការប្រកួតឆ្នាំនេះដែលតិចជាងឆ្នាំមុនៗឆ្ងាយណាស់។ រូបថត AFP
ហ្មដំរី អ៊ី ហយ និយាយថាលោកមានមុខមាត់ណាស់ដែលសត្វដំរីរបស់លោកតែងទទួលបានជោគជ័យពីការប្រកួតជាច្រើនលើក និងល្បីពេញភូមិ ឯភាគកណ្ដាលខេត្តដាក់ឡាក ជាតំបន់មានសត្វដំរីវៀតណាមនៅសេសសល់រស់រានមានជីវិត។
ហ្មដំរីវ័យ ៣៨ ឆ្នាំជាជនជាតិដើមភាគតិច អ៊ីដេ ដែលចិញ្ចឹមបីបាច់ដំរីរបស់ខ្លួនតាំងពីវ័យកុមារបាននិយាយថា៖ «អាខាម ស៊ីញ (ឈ្មោះដំរី) វាឈ្នះលេខ ១ រហូតឲ្យតែមានការប្រកួតនៅខេត្តដាក់ឡាក»។
មុនការប្រកួតលោកតែងតែរៀបចំចំណីចំណុកឲ្យដំរីសំណព្វស៊ីចុកមាន ចេក និងអំពៅ ដើម្បីប៉ូវកម្លាំងវាឲ្យខ្លាំងក្លា ហើយទីបំផុតដំរីរបស់លោកពិតជាបានប្ដូរដំរី ១០ ក្បាលទៀតក្នុងការប្រណាំងដោយនាំប្រាក់រង្វាន់ប្រមាណ ១៣០ ដុល្លារជូនម្ចាស់វា។
អ្នកមើលការប្រកួតខ្លះសាទរ រីឯខ្លះទៀតពោលថាអាណិតសត្វដំរី។ រូបថត AFP
សម្លេងហ៊ោបានបន្លឺឡើងតែក្នុងហ្វូងទស្សនិកជនរាប់រយនាក់នោះក៏មានក្រុមអ្នកតស៊ូសិទ្ធិសត្វដែលបានរិះគន់ការប្រកួតថា ប្រើហិង្សាវាយដំរី និងប្រើសត្វឲ្យធ្វើការជាច្រើនម៉ោងក្រោមកម្ដៅថ្ងៃក្ដៅហែង។
ស្ថិតក្នុងចំណោមហ្វូងមនុស្ស អ្នកនាង ដាយអនណេ ស្លេកធើរ មកពីអង្គការសត្វអាស៊ីបានពោលថា៖ «នេះគឺជាការកម្សាន្តដែលមានកម្រិតភាពឃោរឃៅខ្លាំងចំពោះសត្វ»។
អ្នកនាងសម្ដែងភាពវិជ្ជមានដែលឆ្នាំនេះមានសត្វដំរីតែ ១៤ ក្បាលមកចូលរួម ខណៈឆ្នាំមុនៗច្រើនជាងនេះរាប់សិបក្បាលឯណោះ។ អ្នកនាងក៏សង្ឃឹមថា អាជ្ញាធរនឹងរៀបចំកម្មវិធីប្រកួតសត្វជាផ្នែកមួយនៃប្រពៃណីទាក់ទាញទេសចរ ក្នុងទម្រង់មួយដែលមិនប៉ះពាល់សិទ្ធិសត្វ។
យោងតាមអង្គការនៅប្រទេសវៀតណាមមានដំរីជាង ៨០ ក្បាលកំពុងរស់នៅជាមួយមនុស្សដោយភាគច្រើនពួកវាត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ជាយានជំនិះ ហើយនេះក៏ជាការងារប៉ះពាល់ដល់សមត្ថភាពបន្តពូជផងដែរ។ ទន្ទឹមនឹងនោះដំរីព្រៃចំនួនពី ១០០ ទៅ ១៥០ ក្បាលក៏មិនត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងកើតកូនកើតចៅបានច្រើនដែរ៕
