ការធ្វើសមាធិនៅវត្ដសុរិយារាមកាលពីឆ្នាំមុន។ រូបថត Tuy Sokhim FB
បាត់ដំបងៈ ថ្វីដ្បិតតែវត្តសុរិយារាមស្ថិតនៅតំបន់ជនបទដាច់ស្រយាលក្នុងស្រុកមោងនៃខេត្តបាត់ដំបងក្តី តែទីអារាម ១ នេះត្រូវបានអ្នកមានវិបត្តិផ្លូវចិត្តមកពីគ្រប់ទិសទីយកធ្វើជាមណ្ឌលអប់រំចិត្តដែលក្នុង ១ ខែៗមានអ្នកជំងឺផ្លូវចិត្តពី ១០០ ទៅ ២០០ នាក់ បាននាំគ្នាទៅទីនោះដើម្បីធ្វើសមាធិ។
ស្ថិតក្នុងសភាពស្ងប់ស្ងាត់មិនមានសំឡេងអ្វីឆ្លងកាត់និងកំពុងអង្គុយបិទភ្នែកនៅចន្លោះដើមឈើខ្ពស់ៗ នោះហើយគឺជាអ្នកស្រី សុខ ធីតា ដែលជាអ្នកមានវិបត្តិផ្លូវចិត្តម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកមានវិបត្តិផ្លូវចិត្តប្រមាណ ១០០ នាក់ ដែលកំពុងអង្គុយស្តាប់វិធីអប់រំចិត្តពីព្រះសង្ឃនៅក្នុងវត្តសុរិយារាមដែលស្ថិតក្នុងភូមិគារ ៣ ឃុំគារ ស្រុកមោងឫស្សី ខេត្តបាត់ដំបង។
អ្នកស្រី សុខ ធីតា ដែលមានអាយុ ៣៥ ឆ្នាំ បាននិយាយថា អ្នកស្រីមានលំនៅក្នុងមូលដ្ឋានសង្កាត់ស្ទឹងមានជ័យ ១ ខណ្ឌមានជ័យ រាជធានីភ្នំពេញនិងមានកូនប្រុសស្រីចំនួន ២ នាក់។អ្នកស្រីបានជួបនឹងវិបត្តិគ្រួសារដោយសារតែប្រៀនប្រដៅកូនប្រុសមិនស្តាប់បង្គាប់ ហើយពួកគេចេះតែដើរលេងមិនខិតខំសិក្សារៀនសូត្រ។
អ្នកស្រីបានរៀបរាប់ថាដោយសារតែការខឹងកូនពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ បានធ្វើឱ្យអ្នកស្រីកាន់តែមានអារម្មណ៍វិលវល់គិតអ្វីក៏មិនបានល្អដូចមុនឡើយ។កាលពីដំបូងៗឡើយ អ្នកស្រីបានព្យាយាមខំរម្ងាប់ចិត្តខ្លួនឯងដែរ តែធ្វើមិនបាន ហើយក៏ត្រូវមិត្តភក្តិម្នាក់ណែនាំឱ្យមកវត្តសុរិយារាមក្នុងស្រុកមោងទើបអ្នកស្រីសម្រេចចិត្តមកវត្តនៅដើមឆ្នាំ ២០២៤ នេះ ព្រោះអ្នកស្រីគិតថា បើបានស្តាប់ដំបូន្មានពីព្រះសង្ឃ យ៉ាងហោចណាស់ក៏បានធូរចិត្តខ្លះៗដែរ ហើយបើអ្នកស្រីសម្ងំនៅតែផ្ទះយូរៗទៅបញ្ហាផ្លូវចិត្តរឹតតែកើតធ្ងន់ជាងនេះជាមិនខាន។
អ្នកស្រី ធីតា បានប្រាប់ថា៖ «តាមពិតទៅ ការធ្វើចិត្តមិនខឹងនឹងអ្នកដទៃសូម្បីតែមនុស្សក្នុងគ្រួសារក៏ដោយ គឺមិនអាចអត់ទ្រាំបានទេ ប្រសិនបើយើងនៅជួបមុខគ្នារាល់ថ្ងៃ។ប៉ុន្តែបើយើងគេចចេញពីអ្វីដែលយើងមិនចូលចិត្តមួយរយៈសិននោះភាពសៅហ្មងក្នុងចិត្តនឹងរសាយ»។
ព្រះសង្ឃព្រះនាម ទុយ សុឃីម ជាព្រះចៅអធិការវត្តសុរិយារាមបានមានសង្ឃដីកាថាវត្តសុរិយារាមមានបង្រៀនអ្នកមានវិបត្តិផ្លូវចិត្តតាមរយៈការធ្វើសមាធិហើយមានអ្នកចុះឈ្មោះធ្វើសមាធិនៅក្នុងវត្តនេះក្នុង ១ ខែៗចន្លោះពី ១០០ ទៅ ២០០ នាក់ដែលមានអាយុចន្លោះពី ២៥ ទៅ ៦០ ឆ្នាំ ហើយភាគច្រើនជាស្ត្រីនិងមកពីគ្រប់តំបន់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
ព្រះចៅអធិការវត្តបានលើកឡើងថា តាមរយៈការធ្វើសម្ភាសន៍និងការសិក្សារបស់ព្រះអង្គបានបង្ហាញថា មូលហេតុបណ្តាលឱ្យកើតមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តនេះមានកត្តាផ្សេងៗរួមបញ្ចូលគ្នា។ ដូចជាបញ្ហាប្តីប្រពន្ធក្នុងគ្រួសារនិងបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ចក្នុងគ្រួសារហើយក្នុងចំណោមនោះក៏មានអ្នកមានជីវភាពធូរធារផងដែរ ដែលមានវិបត្តិផ្លូវចិត្តនេះ។ បើនិយាយពីសិស្ស (អ្នកមកធ្វើសមាធិ) ដែលបានចុះឈ្មោះជាមួយព្រះអង្គគឺមានទាំងអ្នកមាននិងអ្នកក្រដែលភាគច្រើនមកពីរាជធានីភ្នំពេញ។
ព្រះចៅអធិការវត្តបានបញ្ជាក់ថា៖ «យើងបើកការងារអប់រំគាត់ខាងផ្លូវចិត្តទើបដឹងថាបច្ចុប្បន្នគឺមានអ្នកមានវិបត្តិផ្លូវចិត្តច្រើនណាស់ពរ ច្រើនមែនទែន!ពេលខ្លះគាត់រត់រកខាងបារមីផ្លូវងងឹតឱ្យជួយ តែជួយមិនបានវាកាន់តែមានវិបត្តិធ្ងន់ទៅវិញ។អ៊ីចឹងពេលដែលយើងប្រឡូកក្នុងការងារនេះទើបដឹងថា«អូ»បច្ចុប្បន្នញាតិញោមមានវិបត្តិផ្លូវចិត្ដច្រើនមែនទែនពិសេសញោមស្រីៗ»។
បើតាមព្រះចៅអធិការ ចំពោះសិស្ស (អ្នកមានវិបត្តិផ្លូវចិត្ត) ដែលបានមកចុះឈ្មោះរម្ងាប់វិបត្តិផ្លូវចិត្តតាមបែបមេរៀនព្រះធម៌អប់រំចិត្តជាមួយព្រះអង្គមានប្រហែល ៩៨ ភាគរយដែលស្ថិតក្នុងវ័យមានគ្រួសារ។ ចំពោះមនុស្សដែលមានវិបត្តិផ្លូវចិត្តហើយមករកកន្លែងអប់រំផ្លូវចិត្តដើម្បីព្យាបាលឱ្យបានប្រសើរឡើងវិញ គឺព្រះអង្គក៏ត្រូវដឹងថា តើវិបត្តិផ្លូវចិត្តរបស់មនុស្សអ្នកនោះមានដើមហេតុមកពីបញ្ហាអ្វី?បើរកដើមហេតុឃើញទើបអាចអប់រំចិត្តគាត់ឱ្យឆាប់ធូរស្បើយ។ ករណីនេះមិនខុសអីពីជំងឺទេ បើគ្រូពេទ្យដឹងថាអ្នកជំងឺឈឺអីទើបព្យាបាលចំមុខជំងឺឆាប់ជាសះ។
ព្រះអង្គបានពន្យល់ពីព្រះធម៌ថា ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធបរមគ្រូនៃយើងមុននឹងទេសនាសម្តែងប្រាប់នរណាម្នាក់ក៏លោកមើលឧបនិស្ស័យមនុស្សនោះសិនដែរ។មានន័យថាត្រូវសម្តែងធម៌អីឱ្យត្រូវ។ដូចគ្នានឹងញាតិញោមដែលមកអប់រំផ្លូវចិត្តជាមួយព្រះអង្គដែរដែលត្រូវដឹងពីដើមនៃហេតុហើយតាមព្រះអង្គសិក្សាពីពួកគាត់គឺមានទី ១ កើតមកពីវិបត្តិដៃគូក្នុងគ្រួសារ និងទី២ បញ្ហាលុយកាក់ពាក់ព័ន្ធនឹងបំណុលរកវិធីដោះស្រាយមិនបាន។
ព្រះចៅអធិការបន្ថែមថា ចំពោះវិធីសាស្ត្រអប់រំផ្លូវចិត្តតាមបែបព្រះធម៌នេះ គឺត្រូវមើលទៅតាមនិស្ស័យរបស់មនុស្សនោះ។ បើមនុស្សម្នាក់នោះសិក្សាទៅឃើញថា គាត់មានវិបត្តិផ្លូវចិត្តពាក់ព័ន្ធនឹងសេដ្ឋកិច្ចគឺព្រះអង្គមានយុទ្ធសាស្ត្របង្រៀនអប់រំចិត្តខាងសេដ្ឋកិច្ចទាក់ទងចំណូលចំណាយក្នុងគ្រួសារ។ហេតុដូច្នេះហើយទើបព្រះអង្គតម្រូវឱ្យញាតិញោមមកស្នាក់នៅវត្ដ ដោយបច្ចុប្បន្នព្រះអង្គកំពុងសាងសង់អគារចំនួន ៤ សម្រាប់ទុកឱ្យអ្នកមកធ្វើសមាធិស្នាក់នៅដោយក្នុង ១ អគារមាន៤បន្ទប់ ហើយក្នុង ១ បន្ទប់អាចដាក់បានមនុស្ស ៤ នាក់ហើយអ្វីៗខាងវត្តជាអ្នកទទួលរ៉ាប់រងទាំងអស់។
ទោះយ៉ាងណា ព្រះអង្គលើកឡើងថា ជាទូទៅនៅវត្ត ១ ចំនួនតម្រូវឱ្យអ្នកមកអប់រំផ្លូវចិត្តត្រូវបង់ថ្លៃអាហារបាយទឹក។ចំណែកវត្តព្រះអង្គក៏កំពុងតែគិតដែរថាតើត្រូវអនុវត្តគោលការណ៍នេះឬក៏យ៉ាងណា? «តែអត្មាថាមិនបាច់ទេ បើញាតិញោមណាចង់ដាក់បច្ច័យក៏តាមសទ្ធាទៅ តែយ៉ាងណាយើងត្រូវតែធ្វើបាយទឹកទទួលគាត់ ១ ថ្ងៃៗពេញ តែម្តង»។
ព្រះចៅអធិការវត្តបានបន្តទៀតថា ពាក់ព័ន្ធពេលវេលាសិក្សាអប់រំផ្លូវចិត្តដល់អ្នកមានវិបត្តិផ្លូវចិត្តមាន ៣ វគ្គ គឺវគ្គទី ១ មានរយៈពេលសិក្សា ៣ ថ្ងៃ សម្រាប់អ្នកមានវិបត្តិស្រាល។ វគ្គទី២ គឺរៀន ១ សប្តាហ៍សម្រាប់អ្នកមានវិបត្តិមធ្យមនិងវគ្គទី ៣ សម្រាប់អ្នកមានវិបត្តិផ្លូវចិត្តធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំង។ ប៉ុន្តែជាលទ្ធផលក្រោយពីទទួលការអប់រំរួចមក គឺពួកគាត់ (អ្នកមានវិបត្តិធ្ងន់)វិលមកសភាពល្អវិញពី ៦០ ទៅ ៧០ ភាគរយ។ បច្ចុប្បន្នវត្តសុរិយារាមមាន ព្រះសង្ឃគង់នៅជាង ៤០ អង្គ ហើយសម្រាប់ចង្ហាន់ពេលព្រឹក គឺព្រះអង្គធ្វើប្រគេន រីឯចង្ហាន់ថ្ងៃត្រង់ចេញបិណ្ឌបាត។ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នមានការថយច្រើនពីការប្រគេនបច្ច័យពីពុទ្ធបរិស័ទ ហើយបើខែណាមិនសូវមានបច្ច័យព្រះអង្គក៏ចេញទៅបរទេសដើម្បីស្វែងរកបច្ច័យមកទ្រទ្រង់ដល់ដំណើរការសិក្សាទាំងព្រះសង្ឃ ទាំងញាតិញោមដែលមកអប់រំផ្លូវចិត្ត។
ជុំវិញបញ្ហានេះ អ្នកស្រី ស៊ុន សុបញ្ញា ជាសមាជិកស្ម័គ្រចិត្តនៃសមាគមសមាធិព្រះធម៌ដែលមានទីតាំងនៅបុរីរុងរឿងសង្កាត់ព្រែកលៀប ខណ្ឌជ្រោយចង្វារ បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ថា ចំពោះអ្នកដែលមកចូលរួម ឬអ្នកមកធ្វើសមាធិនេះសុទ្ធតែមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តហើយភាគច្រើនជាស្ត្រី។ ការធ្វើសមាធិនេះក៏ជាការព្យាបាលផ្លូវចិត្តមានប្រសិទ្ធភាពមួយផ្នែកដែរ ក្នុងនោះមានវ័យចាប់ពីអាយុជាង ២០ ឆ្នាំរហូតដល់ជាង ៨០ ឆ្នាំក៏មានដែរ។
អ្នកស្រីបន្តថា៖ «ការព្យាបាលដោយធ្វើសមាធិនេះ វាមានប្រសិទ្ធភាពបើចិត្តរបស់យើងស្ងប់ល្អគឺវាផ្តល់ប្រសិទ្ធភាពឱ្យយើងដឹងតែម្តង។ អ្នកមកធ្វើសមាធិពួកគាត់នឹងត្រូវបានព្យាបាលទាំងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត»។
បើតាមអ្នកស្រី សុបញ្ញា សមាគមសមាធិព្រះធម៌បានបើកដំណើរការមានរយៈពេលជាង ១០ ឆ្នាំមកហើយ ដែលបង្រៀនដោយលោកគ្រូឈ្មោះយុន ប៊ុនគន ជាជនជាតិខ្មែររស់នៅប្រទេសកាណាដា។ ចំពោះវគ្គធ្វើសមាធិវិញក្នុង ១ ឆ្នាំមានបើកតែ ២ វគ្គទេ ហើយក្នុង ១ វគ្គៗមានរយៈពេល ៦ ថ្ងៃពេញ តែតម្រូវឱ្យអ្នកមកធ្វើសមាធិត្រូវតែមកឱ្យបានគ្រប់ទាំង ៦ ថ្ងៃទើបអាចដឹងពីប្រសិទ្ធភាព។ចំពោះការរៀននេះគឺសមាគមក៏មិនតម្រូវឱ្យអ្នកមកធ្វើសមាធិបង់លុយដែរ តែបើមានអ្នកចង់រួមវិភាគទានក៏អាចបានដែរ តែសមាគមមិនមានកន្លែងស្នាក់នៅបណ្តោះអាសន្នទេ។
អ្នកស្រីបានបញ្ជាក់ថា៖ «អ្នកមកធ្វើសមាធិដែលពីមុនធ្លាប់ប្រើប្រាស់ថ្នាំពេទ្យតែដល់ពេលមកធ្វើសមាធិ គឺភាគច្រើនគាត់បានបោះបង់ថ្នាំពេទ្យចោលហើយគាត់មានសុខភាពល្អរឹងមាំជាងមុន នេះអាចបញ្ជាក់ថា ការធ្វើសមាធិផ្លូវចិត្តមានប្រសិទ្ធភាពមែនទែន»។
ពាក់ព័ន្ធបញ្ហាវិបត្តិផ្លូវចិត្តនេះដែរ លោកស្រីស៊ុន សូលីដា អ្នកចិត្តសាស្ត្រនៃអង្គការ Transcultural Psychosocial Organization(TPO) ធ្លាប់បានពន្យល់ប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ថា ជំងឺផ្លូវចិត្ត គឺដូចទៅនឹងជំងឺលើរាងកាយអ៊ីចឹងគឺជាជំងឺម្យ៉ាងដែលវាប៉ះពាល់ដល់អារម្មណ៍ ការគិត និងអាកប្បកិរិយារបស់មនុស្សហើយវាអាចធ្វើឱ្យជំនឿរបស់មនុស្សផ្លាស់ប្តូរ និងធ្វើឱ្យបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់មនុស្សមានការប្រែប្រួល។ ជំងឺនេះនឹងធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់មុខងារបំពេញការងារប្រចាំថ្ងៃរបស់មនុស្សទាំងបុគ្គលផ្ទាល់និងក្រុមគ្រួសារផងដែរ។
លោកស្រីឱ្យដឹងថា ជំងឺផ្លូវចិត្តមាន ២ ប្រភេទ ទី១ ជាជំងឺពាក់ព័ន្ធនឹងការគិត អាចនិយាយបានថា ពាក់ព័ន្ធនឹងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត។ ទី២ គឺជំងឺផ្នែកអារម្មណ៍ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងជំងឺថប់អារម្មណ៍។ក្នុងផ្នែកទាំងនោះមានជំងឺផ្សេងៗទៀតដែលគេអាចកំណត់រោគវិនិច្ឆ័យនីមួយៗបាន លុះត្រាតែឆ្លងកាត់ពីអ្នកប្រឹក្សា និងក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតចិត្តវិកល ដែលមាននៅអង្គការ TPO។
មានកត្តាចម្បង ២ ដែរ ក្នុងនោះកត្តាក្រៅខ្លួនគឺបរិយាកាស មជ្ឈដ្ឋាននៃការរស់នៅ វិបត្តិសង្គម ទំនាក់ទំនង និងវិបត្តិគ្រួសារ សរីរាង្គកាយជាដើម។ រីឯកត្តាក្នុងខ្លួនគឺពាក់ព័ន្ធនឹងការគិត និងការប្រែប្រួលគីមីនៅក្នុងខួរក្បាលដែលបណ្តាលឱ្យបុគ្គលបង្ហាញភាពមិនប្រក្រតីកើតឡើង។
លោកស្រីបានបញ្ជាក់ថា៖ «ការគិតច្រើនវានឹងបញ្ចេញអ័រម៉ូនក្នុងខ្លួនយើងច្រើនដែលឱ្យសរីរាង្គកាយសកម្មលើសលប់ ឬធ្វើឱ្យយើងហ្នឹងស្ពឹកស្រពន់ មិនចង់ធ្វើអ្វីទេ។ ពេលខ្លះរហូតគិតថា ខ្លួនឯងអត់តម្លៃ អត់មានប្រយោជន៍ទៀតផង»៕
