អ្នកបច្ចេកទេសកំពុងធ្វើការនៅទីពិសោធន៍នៃសាកលវិទ្យាល័យ Tsinghua University ក្នុងទីក្រុងបេ៉កាំង។ AFP
.jpg)
យុវជនចិនជំនាន់ក្រោយសហស្សវត្សរ៍ កំពុងតែមានភាពជឿជាក់លើសលប់ដោយគិតថា ប្រទេសចិន ជាប្រទេសល្អជាងគេលើលោកហើយមើលឃើញប្រទេសលោកខាងលិចជា «បិសាច»។ នេះជាការលើកឡើងរបស់លោក Yan Xuetong ដែលជាបញ្ញវន្តចិនដ៏ល្បីឈ្មោះខាងផ្នែកទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិ។
សាស្ត្រាចារ្យនៃសាកលវិទ្យាល័យស៊ីងហ័រ (Tsinghua) ជាគ្រឹះស្ថានសិក្សាលំដាប់កំពូលមួយនៅស្រុកចិន បានលើកឡើងដូច្នេះក្នុងសិក្ខាសាលាមួយពាក់ព័ន្ធនឹងការអប់រំលើវិទ្យាសាស្ត្រនយោបាយនិងទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិដែលប្រព្រឹត្តទៅកាលពីខែមករា កន្លងទៅ។
លោកបានបង្ហាញពីការសង្កេតរបស់លោកថា៖ «សិស្សនិស្សិតដែលកើតក្រោយសហស្សវត្សរ៍ច្រើនតែមានគំនិតគិតថា ចិនមានឧត្ដមភាពជាងគេនិងជឿជាក់ខ្លាំងជាងគេហើយហាក់ដូចជា មើលស្រាលប្រទេសផ្សេងទៀត»។
«ពួកគេមើលទៅកិច្ចការអន្តរជាតិជាមួយនឹងផ្នត់គំនិតថា ចិនងាយស្រួលក្នុងការសម្រេចបានគោលដៅគោលនយោបាយការបរទេសរបស់ខ្លួន។ ពួកគេគិតថា ចិនជាប្រទេសយុត្តិធម៌ និងមានភាពស្លូតត្រង់គ្មានកំហុស ខណៈប្រទេសដទៃទៀតជាពិសេសប្រទេសលោកខាងលិចជាបិសាច ហើយដូច្នេះបង្កជាគំនិតស្អប់គុំកួនប្រឆាំងនឹងលោកខាងលិច»។ នេះបើតាមការបន្ថែមរបស់លោក។
ព្រឹទ្ធបុរសនៃវិទ្យាស្ថានទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិនៃសាកលវិទ្យាល័យស៊ីងហ័ររូបនេះ បានបន្តថា ផ្នត់គំនិតជាតិនិយមរបស់និស្សិតៗកើតក្រោយឆ្នាំ ២០០០ នេះ គឺនាំអាទិ៍ឡើងដោយអ្នកអត្ថាធិប្បាយសំខាន់ៗនៅតាមបណ្ដាញអ៊ីនធឺណិត ដែលពួកគេទាំងនោះបានជះឥទ្ធិពលជាមួយនឹងទ្រឹស្ដីទុច្ចរិតនិងព័ត៌មានក្លែងក្លាយមួយចំនួន។
ជាមួយគ្នានេះដែរ លោកក៏បានផ្ដល់យោបល់ទៅកាន់គ្រូឧទ្ទេស និងសាស្ត្រាចារ្យនៅក្នុងសាកលវិទ្យាល័យរបស់លោកថា គួរតែបង្ហាត់បង្ហាញកុំឱ្យសិស្សនិស្សិត មានភាពជឿជាក់ជ្រុលពេកទៅលើប្រទេសរបស់ខ្លួនឯង។
លោកបានលើកឡើងថា៖ «យើងគួរតែជួយបង្ហាត់សិស្សៗ ឱ្យស្គាល់ពីភាពចម្រុះនៃពិភពលោក ហើយគួរតែបំបាត់នូវការសន្និដ្ឋានថា ពិភពលោក គឺបែងចែកត្រឹមតែខាងក្នុងស្រុកចិន និងខាងក្រៅស្រុកចិន»។
«យើងគួរតែពង្រឹងការគិតគូរប្រកបដោយសមហេតុផល និងគិតគូរឱ្យស៊ីជម្រៅដើម្បីកាត់បន្ថយការជះឥទ្ធិពលពីសំណាក់ថ្នាក់ដឹកនាំអត្ថាធិប្បាយមួយចំនួន»។ នេះបើតាមការបន្ថែមរបស់លោក។
សារព័ត៌មាន South China Morning Post បានចុះផ្សាយថា និយតករចិនភាគច្រើនមិនសូវជាអើពើនឹងការចុះផ្សាយមិនត្រឹមត្រូវនូវព័ត៌មានអន្តរជាតិជាភាសាចិននោះទេ ទោះបីជាគេដឹងច្បាស់ថា ចិនតឹងតែងខ្លាំងអំពីមាតិកានៃការចុះផ្សាយព័ត៌មានជាច្រើន។
តាមពិតទៅលោក Yan ធ្លាប់យល់ឃើញថា គោលនយោបាយការបរទេស «លាក់មហិច្ឆតា និងមិនបង្ហាញក្រចក» របស់លោក តេង ស៊ាវភីង ថាជាគោលការណ៍ហួសសម័យហើយ កាលពីជាង១០ ឆ្នាំមុន។ សាស្ត្រាចារ្យរូបនេះហើយជាអ្នកតស៊ូមតិឱ្យចិនមានគោលនយោបាយការបរទេសតឹងតែងនឹងលោកខាងលិច។
យ៉ាងណាក៏ដោយ លោកប្រហែលជាយល់ឃើញថា ស្ថានភាពនៃផ្នត់គំនិតយុវជនចិនសព្វថ្ងៃនេះ ហាក់ដូចជាជ្រុលនិងលើសបន្តិចហើយទើបបានជាលោកលើកឡើងយ៉ាងដូច្នេះ។
មួយរយៈចុងក្រោយនេះគេសង្កេតឃើញថា រដ្ឋាភិបាល និងគណបក្សកុម្មុយនីស្តហាក់ដូចជាបើកចិត្តទូលាយក្នុងការទទួលយកការរិះគន់បែបស្ថាបនាពីសំណាក់បុគ្គលសំខាន់ៗមួយចំនួន។
ជាក់ស្ដែងកាលពីខែធ្នូកន្លងទៅ អតីតឯកអគ្គរដ្ឋទូតចិនប្រចាំសហរដ្ឋអាមេរិកលោក ស្វេ ធានកាយ (CuiTiankai) បានលើកឡើងថា អ្នកការទូតចិនមិនគួរជ្រុលជ្រួសនឹងសង្គ្រាម ពាក្យសម្ដីទេនៅពេលបកស្រាយជំហររបស់ចិន។
សារព័ត៌មានជប៉ុននីកេ បានធ្វើការវិភាគថា ការលើកឡើងបែបនេះទំនងជាមានការបើកភ្លើងខៀវពីសំណាក់ថ្នាក់ដឹកនាំកំពូលៗរបស់ចិនហើយ៕
ហ៊ីម រដ្ឋា
