មីស៊ីលផ្លោងរយៈចម្ងាយមធ្យម (IRBM) ដែលជាមីស៊ីលប្រភេទដំបូងដែលបំពាក់ដោយបច្ចេកវិទ្យាឥន្ធនៈរឹង។ AFP
កូរ៉េខាងជើង នៅថ្ងៃទី១៥ ខែមករា ឆ្នាំ ២០២៤បានបាញ់សាកល្បងមីស៊ីលផ្លោងរយៈចម្ងាយមធ្យម (IRBM) ដែលជាមីស៊ីលប្រភេទដំបូងដែលបំពាក់ដោយបច្ចេកវិទ្យាឥន្ធនៈរឹង។
បើតាមប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយរដ្ឋកូរ៉េខាងជើងមីស៊ីលថ្មីនេះក៏ត្រូវបានបំពាក់ដោយក្បាលគ្រាប់ដែលគ្រប់គ្រងដោយល្បឿនលឿនជាងសំឡេងផងដែរ។
យ៉ាងណាមិញការបាញ់បង្ហោះនេះធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីកូរ៉េខាងជើងធ្លាប់បានបង្ហើបប្រាប់ថាខ្លួនបានធ្វើតេស្តសាកល្បងប្រភេទមីស៊ីលថ្មីនេះកាលពីខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ២០២៣ហើយបានធ្វើតេស្តផ្សេងទៀតយ៉ាងហោចណាស់៣ដងផងដែរ។
ប៉ុន្តែអ្វីទៅជាមីស៊ីលដើរដោយបច្ចេកវិទ្យាឥន្ធនៈរឹងហើយតើវានឹងជួយកែលម្អវិស័យយោធានៅកូរ៉េខាងជើងបានយ៉ាងដូចម្ដេច?
ឥន្ធនៈរឹងមានដើមកំណើតពីកាំជ្រួចដែលបង្កើតដោយជនជាតិចិនកាលពីសតវត្សមុនប៉ុន្តែបានរីកចម្រើនយ៉ាងខ្លាំងនៅពាក់កណ្តាលសតវត្សទី២០នៅពេលដែលសហរដ្ឋអាមេរិកបានបង្កើតមីស៊ីលដែលមានថាមពលខ្លាំងជាង។
សហភាពសូវៀតឯណោះវិញបានដាក់ពង្រាយមីស៊ីលដើរដោយឥន្ធនៈរឹងដំបូងរបស់ខ្លួនគឺ RT-2 នៅដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៧០បន្ទាប់មកប្រទេសបារាំងក៏បានអភិវឌ្ឍន៍បច្ចេកវិទ្យានេះដែរដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា SSBS ដែលជាមីស៊ីលផ្លោងរយៈចម្ងាយមធ្យម។
មីស៊ីលដើរដោយឥន្ធនៈរឹងនេះមិនចាំបាច់ចាក់សាំងភ្លាមៗមុនការបាញ់បង្ហោះទេវាមានងាយស្រួលនិងមានសុវត្ថិភាពជាងបច្ចេកវិទ្យាផ្សេងក្នុងប្រតិបត្តិការដែលធ្វើឱ្យមីស៊ីលប្រភេទនេះពិបាកក្នុងការចាប់សញ្ញានៅពេលបាញ់ចេញទៅ។
ប្រភេទឥន្ធនៈរឹងនេះអាចផ្ដល់នូវកម្លាំងរុញច្រានដ៏ខ្លាំងទៅកាន់ក្បាលគ្រាប់មីស៊ីលប៉ុន្តែទន្ទឹមនឹងនោះវាក៏ត្រូវការបច្ចេកវិទ្យាស្មុគស្មាញនិងទម្ងន់បន្ថែមដើម្បីជំរុញផងដែរ។
ឥន្ធនៈរឹងក៏ងាយនឹងបំបែកអាចឆេះបានលឿននិងបង្កើតកម្លាំងរុញច្រានក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លីមួយហើយគេក៏អាចរក្សាទុកឥន្ធនៈរឹងបានយូរបើធៀបទៅនឹងប្រភេទឥន្ធនៈរាវដែលកន្លងមកតែងជួបបញ្ហាក្នុងការរក្សាទុក។
ប្រទេសកូរ៉េខាងជើងបាននិយាយថាការអភិវឌ្ឍមីស៊ីលដើរដោយឥន្ធនៈរឹងរបស់ខ្លួននាពេលនេះគឺនឹងលើកកម្ពស់យ៉ាងខ្លាំងនូវសមត្ថភាពវាយប្រហារដោយប្រើនុយក្លេអ៊ែររបស់ខ្លួន។
ប៉ុន្តែយ៉ាងណាបន្ទាប់ពីការបាញ់បង្ហោះលើកដំបូងក្រសួងការពារជាតិកូរ៉េខាងត្បូងបាននិយាយថាកូរ៉េខាងជើងនឹងត្រូវការពេលវេលាសិក្សាស្រាវជ្រាវបន្ថែមទៀតដើម្បីគ្រប់គ្រងបច្ចេកវិទ្យានេះ៕
