ក្រុងឌូបៃ: ការបង្កាត់ពូជចម្លង ឬក្លូនកំពុងតែមានតម្រូវការខ្ពស់ក្នុងពិភពដ៏ប្រកួតប្រជែងនៃរាជនីសម្រស់អូដ្ឋ ដែលនាំឱ្យក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ដ្រនៅគ្លីនិកក្រុងឌូបៃធ្វើការឥតឈប់សម្រាក ដើម្បីបង្កាត់ពូជចម្លងមុខមាត់សត្វ។
នៅមជ្ឈមណ្ឌលជីវបច្ចេកវិទ្យាបង្កពូជ ជាមួយទេសភាពដ៏ស្រស់ត្រកាលនៃអគារខ្ពស់កប់ពពកនៅអេមីរ៉េត អារ៉ាប់រួម ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ដ្រសម្លឹងមើលតាមម៉ាស៊ីនមីក្រូស្កុប ខណៈសត្វអូដ្ឋនៅខាងក្រៅមួយហ្វូង។
នាយកផ្នែកវិទ្យាសាស្ដ្រនៅមជ្ឈមណ្ឌល នីសា វ៉ានី បានប្រាប់ AFP ថា៖ «យើងមានតម្រូវការច្រើនលើការក្លូនអូដ្ឋ ដែលយើងមិនអាចផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការទាន់»។
ការបង្អួតសម្រស់មិនមែនជាកម្លាំងចលករក្នុងការជំរុញកំណើនការងារក្លូនអូដ្ឋដ៏ច្រើននោះទេ។ អតិថិជនជាច្រើនចង់បានពូជអុដ្ឋរត់ប្រណាំង ឬសត្វដែលអាចផលិតទឹកដោះបានច្រើនផងដែរ។
ប៉ុន្ដែ «រាជនីអូដ្ឋ» ស្ថិតក្នុងលំដាប់លេខ ១ នៃការកុម្ម៉ង់។ អតិថិជននៅឈូងសមុទ្រនេះ ហ៊ានចំណាយប្រាក់ចន្លោះពី ២០ ម៉ឺន ទៅ ៤០ ម៉ឺនឌីហាម (៥៤ ៥០០ ដល់ ១០៩ ០០០ ដុល្លារ) ក្នុងការចម្លងពូជអូដ្ឋមួយក្បាល។
កាលពី ១២ ឆ្នាំមុន ឌូបៃ បានគ្រងតំណែងជាប្រទេសមានអូដ្ឋក្លូនដំបូងបំផុតក្នុងលោក។
អ៊ីនចាហ្ស ជាអូដ្ឋញីមួយក្បាល ដែលឈ្មោះរបស់មានន័យថា ជោគជ័យ បានកើតនៅថ្ងៃទី ៨ ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០០៩ ក្រោយពីកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរយៈពេល ៥ ឆ្នាំរបស់ វ៉ានី និងក្រុមការងារ។
វ៉ានី បាននិយាយទាំងមានមោនទភាពថា៖ «ពេលនេះយើងកំពុងតែក្លូនអូដ្ឋជាច្រើនក្បាលទៀត ប្រហែលពី ១០ ទៅ ២០ ក្បាល រៀងរាល់ឆ្នាំ។ ឆ្នាំនេះ យើងមានអូដ្ឋពពោះ ២៨ ក្បាល ខណៈឆ្នាំមុន មាន ២០ ក្បាល»។
ដោយស្គាល់ជា «នាវាលើសមុទ្រខ្សាច់» និងធ្លាប់ត្រូវបានប្រើជាជំនិះឆ្លងកាត់សមុទ្រខ្សាច់លើឧបទ្វីបអារ៉ាប់ សត្វអូដ្ឋជានិមិត្ដរូបនៃវប្បធម៌ឈូងសមុទ្របែបប្រពៃណី។
វ៉ានី បាននិយាយប្រៀបធៀបនឹងការផលិតទឹកដោះរបស់អូដ្ឋទូទៅត្រឹម ៥ លីត្រថា៖ «យើងបានក្លូនអូដ្ឋញីដែលអាចផលិតទឹកដោះបានលើស ៣៥លីត្រក្នុងមួយថ្ងៃ»។
ការក្លូនមិនត្រឹមតែសម្រាប់អ្នកដែលចង់ធ្វើជាម្ចាស់អូដ្ឋពូជល្អៗប៉ុណ្ណោះទេ។ ជួនកាល អតិថិជនគ្រាន់តែចង់ក្លូនសត្វចិញ្ចឹមដ៏គួរឱ្យស្រឡាញ់ក្រោយពេលពួកវាស្លាប់ទៅ។
លោកបាននិយាយថា៖ «វេលាដ៏គួរឱ្យមានមោទនបំផុត គឺកំណើតរបស់អ៊ីចាហ្ស តែវាបានស្លាប់ក្នុងឆ្នាំនេះហើយ។ ពេលយើងមកដល់ពេលព្រឹក វាបានធ្លាយស្បូន។ យើងព្យាយាមសង្គ្រោះជីវិតវាតាមលទ្ធភាព។ នេះជាហេតុការណ៍គួរឱ្យសង្វេគមួយ»៕ AFP/HR