ក្រុមស្រាវជ្រាវជីវៈចម្រុះនៃអង្គការអភិរក្សសត្វព្រៃកម្ពុជា (WCS) សហការជាមួយមន្ទីរបរិស្ថានខេត្តព្រះវិហារ បានចាប់ផ្តើមធ្វើការសិក្សាស្រាវជ្រាវអំពីវត្តមានសត្វទោចមកុដនៅក្នុងតំបន់បេតិកភណ្ឌធម្មជាតិភ្នំត្បែង។គម្រោងរេដបូកតំបន់ការពារធម្មជាតិភាគខាងជើង NPL REDD+ Project
ក្រុមស្រាវជ្រាវជីវៈចម្រុះនៃអង្គការអភិរក្សសត្វព្រៃកម្ពុជា (WCS) សហការជាមួយមន្ទីរបរិស្ថានខេត្តព្រះវិហារ បានចាប់ផ្តើមធ្វើការសិក្សាស្រាវជ្រាវអំពីវត្តមានសត្វទោចមកុដនៅក្នុងតំបន់បេតិកភណ្ឌធម្មជាតិភ្នំត្បែងស្ថិតក្នុងភូមិសាស្ត្រខេត្តព្រះវិហារ។
យោងតាមការលើកឡើងរបស់គម្រោងរេដបូកតំបន់ការពារធម្មជាតិភាគខាងជើង NPL REDD+ Project កាលពីថ្ងៃទី ២២ ខែធ្នូបានឱ្យដឹងថា ការសិក្សាស្រាវជ្រាវនេះមានរយៈពេល ៦ ខែក្នុងគោលបំណងអង្កេតតាមដានអំពីរបាយ និងដង់ស៊ីតេប្រភេទសត្វទោចមកុដ និងរៀបចំធ្វើផែនការគ្រប់គ្រងការងារអភិរក្សបឋម ដើម្បីការពារ និងអភិរក្សប្រភេទសត្វនេះ។
ប្រភពដដែលបានបន្តថា ការសិក្សាស្រាវជ្រាវនេះទទួលបានការគាំទ្រមូលនិធិពីទីភ្នាក់ងារ US Fish & Wildlife Service។
ទោចម្កុដត្រូវបានកត់ត្រានៅក្នុងបញ្ជីក្រហមរបស់អង្គការ IUCN ជាប្រភេទជិតផុតពូជ។ វាមានវត្តមាននៅក្នុងតំបន់ភាគខាងលិចនៃប្រទេសកម្ពុជា ភាគអាគ្នេយ៍នៃប្រទេសថៃ និងភាគនិរតីនៃប្រទេសឡាវ។
អ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថានលោក នេត្រ ភក្ត្រា បានប្រាប់ឱ្យដឹងកាលពីខែវិច្ឆិកាថា កម្ពុជាមានសត្វទោចមកុដច្រើនជាងគេ ដែលជាប្រភេទសត្វកម្រជិតផុតពូជនៅលើពិភពលោក ខណៈសត្វទោចមកុដនៅទូទាំងពិភពលោកមានប្រមាណជាង ៦៥ ០០០ ក្បាល ហើយដែលកម្ពុជាមានសត្វទោចប្រភេទនេះប្រមាណ ៣៥ ០០០ ក្បាល កំពុងរស់នៅ។
លោកថា តាមការប៉ាន់ស្មានរបស់អង្គការ IUCN ទោចមកុដនៅទូទាំងពិភពលោកមានប្រមាណជាង ៦៥ ០០០ ក្បាល។ ក្នុងនោះកម្ពុជាត្រូវបានគេជឿថា មានវត្តមានទោចមកុដច្រើនជាងគេ គឺមានចំនួនប្រមាណ ៣៥ ០០០ ក្បាល ដែលកំពុងរស់នៅក្នុងតំបន់ព្រៃស្រោង និងព្រៃពាក់កណ្តាលស្រោងក្នុងតំបន់ការពារធម្មជាតិកម្ពុជា ជាពិសេសតំបន់ជួរភ្នំក្រវាញ។
នៅភាគខាងកើតប្រទេសថៃមានសត្វប្រភេទនេះប្រមាណ ៣០ ០០០ ក្បាល និងនៅខាងត្បូងឆៀងខាងលិចនៃប្រទេសឡាវ មានវត្តមានទោចមកុដតិចតួច។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់ពីលោក នេត្រ ភក្ត្រា៕
វីដេអូ៖
