ភ្នំពេញៈ ​បញ្ហា​គ្រោះ​ថ្នាក់​ចរាច​រណ៍​បាន​និងកំពុ​ងបន្ត​កើត​មាន​ជាហូរហែ​ នៅ​តាម​ដងផ្លូ​វនានា​នៅ​កម្ពុជា​ ដែល​មូលហេតុ​នាំ​ឱ្យ​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់​នេះ​ គឺមាន​កត្ដា​ជាច្រើន​ដែល​ក្នុង​នោះមា​ន​ករណី​មិន​គោរព​ច្បាប់​ចរាចរ​ណ៍​ ឬ អ្នក​បើកបរប្រើ​គ្រឿង​ស្រវឹង ​ជា​ដើម។ល។​

ថ្វីបើ​មន្ត្រី​ជំនាញ​អះ​អាង​ថា​ ក្នុង​រយៈ​ពេល​ ៨ ​ខែ​ឆ្នាំ ​២០២៣ ​មាន​អ្នក​ស្លាប់​ដោយ​គ្រោះ​ថ្នាក់​ចរាច​រណ៍​ ១១៤៨​នាក់​ ដែល​ថយ​ចុះ​ជាង​ឆ្នាំ​ ២០២២ ​ចំនួន ​១៦៧​នាក់​ក្ដី​ក៏ប៉ុន្ដែ​ករណី​គ្រោះ​ថ្នាក់​ចរាចរណ៍​នៅតែ​ជាក្ដី​បារម្ភ​ដោយសារ​វា​ជះ​ឥទ្ធិ​ពល​ខ្លាំង​ដល់​សេដ្ឋ​កិច្ច​គ្រួសារ​និង​សង្គម​ជាតិ។​

​ជុំវិញ​ករណី​នេះ​មាន​ជន​រងគ្រោះ​ដោយ​គ្រោះ​ថ្នាក់​ចរាចរណ៍​ម្នាក់​បាន​បង្ហាញ​ក្ដីរំពឹ​ង​ថា​អ្នក​ធ្វើ​ដំណើរ​លើ​ដង​ផ្លូវ​គ្រប់​រូប​នឹង​មិន​ធ្វេស​ប្រហែស​ដូច​រូប​លោក​ឡើយ ​ខណៈ​ពេល​នេះ​លោក​កំពុង​ធ្លាក់​ខ្លួន​ពិការ​អស់​មួយជីវិត​ ដោយ​សារ​តែ​ជួប​គ្រោះ​ថ្នាក់​ចរាច​រណ៍​គួរ​ឱ្យ​សោក​ស្ដាយ​នា​ពេល​កន្លង​ទៅ។​


​លោក​មៀង សុ​ភ័​ក្ត អាយុ​៣៧​ឆ្នាំ​ បាន​រៀបរាប់​ប្រាប់​ភ្នំពេញ​ប៉ុស្តិ៍​ថា​លោក​រស់នៅ​ភូមិ​ថ្ម​ពូន​ឃុំ​ថ្ម​ពូន​ស្រុក​ព្រៃ​ឈរ​ខេត្ត​កំពង់​ចាម​ដែល​មាន​ភរិយា​ជាអ្នក​លក់​ប​ន្លែ​។​ រូបលោ​ក​មានកូ​ន​ចំនួន​ ៣​នាក់​(ប្រុស​ម្នាក់)​ ដែល​កូន​ស្រី​ច្បង​អាយុ ​១៤​ឆ្នាំ ​និង​កូន​ស្រី​ពៅ​អាយុ​ ៥​ឆ្នាំ​។​

​លោក​ សុ​ភ័​ក្ត ​បាន​រំឭក​ពីថ្ងៃ​កើត​ហេតុ​គ្រោះថ្នា​ក់ច​រាចរណ៍​ថា លោក​ជា​កម្មករ​ធ្វើការ​នៅ​រោង​ចក្រ​កៅ​ស៊ូ​មួយ​ក្នុង​ស្រុក​ពញា​ក្រែក​ខេត្ត​ត្បូងឃ្មុំ​​។​ទោះជា​ការ​ធ្វើដំណើរ​ពី​រោងច​ក្រ​មក​ផ្ទះ​មាន​ចម្ងាយ​ឆ្ងាយ​ក្តី​ក៏​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​លោក​តែង​តែ​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​នៅ​ពេល​យប់​ដើម្បី​ជួប​ជុំ​ប្រពន្ធ​កូន​។ ​ប៉ុន្តែ ​ជា​អកុ​សល​នៅ​ពេល​ដែល​លោក​កំពុង​ជិះ​ម៉ូតូ​ម្នាក់​ឯង​នៅ​​ប្រហែល​ម៉ោង​ជិត​ ៧​ យប់​ស្រាប់​តែមាន​រថ​យន្ត​ធុន​ធំ​២​គ្រឿង​បើក​ជែង​គ្នា​រេ​ចង្កូត​ពេញ​ទ្រូងផ្លូវ​​។ ​ក្នុង​គ្រា​ប្រថុច​ញ៉ុច​នោះ​លោក​បាន​បង្ខំចិ​ត្ត​បើកគេ​ច​ពី​រថយន្ត​ទាំង​នោះ ​តែ​ម៉ូតូ​របស់លោ​ក​បាន​ទៅ​បុក​នឹង​រថ​យន្ត​១​គ្រឿង​ដែល​កំពុង​ចត​ចោល​នៅ​លើ​ចិញ្ចើម​ផ្លូវ​មុខ​ផ្ទះ​គេ​។​


​លោក​បាន​និយាយ​ថា​៖ «​ពេល​បុក​ភ្លាម​ៗខ្ញុំ​នៅ​ក្រោក​អង្គុយ​មិន​សន្លប់​ទេ តែ​ស្មារ​តី​របស់ខ្ញុំ​បាត់ប​ង់​៩០​ភាគរយ​ហើយ​។ ​ពេល​នោះ​ខ្ញុំ​គ្រាន់តែ​​ដឹងថា ​ខ្ញុំ​កំពុង​អង្គុយ​តែ​ខ្ញុំ​មើល​មនុស្ស​លែង​ស្គាល់​ថា​នរណា​ជា​នរណា​ហើយ​។​លុះ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ដឹង​ខ្លួន​វិញ​ស្រាប់​តែ​នៅ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ទៅ​ហើយ​»​។

​បើតាម​លោក ​សុ​ភ័​ក្ត​ ដំបូង​ឡើយ​សាច់ញា​តិ​របស់​លោក​បាន​បញ្ជូន​ទៅ​មន្ទីរ​ពេទ្យក្រុ​ង​សួង​តែ​ខាង​មន្ទីរ​ពេទ្យ​មិន​ហ៊ាន​ទទួល​ទើប​ដឹក​លោក​ទៅ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​បង្អែក​ខេត្ត​កំព​ង់ចាម​ហើយ​លោក​ក៏​ដឹង​ខ្លួន​ឡើង​វិញ​ដែរ​។ ​ប៉ុន្តែ​ពេលនោះមន្ទីរពេទ្យ​កំព​ង់ចាម​ក៏​មិនហ៊ាន​ទទួល​ព្យាបា​ល​ទៀត​ដោយ​គ្រូ​ពេទ្យ​ប្រាប់​ថា​ស្ថានភា​ព​របួស​​អាច​គ្រោះ​ថ្នាក់​ដល់​ជីវិត​ និង ​បង្គាប់​ឱ្យ​ដឹក​ទៅ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​កាល់​ម៉ែត​រាជ​ធានី​ភ្នំពេញ​។

លោក​បាន​បន្ដ​ថា​ បន្ទាប់​ពី​បញ្ជូន​មក​ដល់​មន្ទីរ​ពេទ្យ​កាល់​ម៉ែត​ពេល​នោះ​លោក​សន្លប់​លែង​ដឹង​ខ្លួន​ទៅហើយ​ហើយ​គ្រូ​ពេទ្យ​គិត​ថា​លោក​ស្លាប់​ក៏​ប្រាប់​ឱ្យ​សាច់​ញាតិ​របស់​លោក​វេច​ខ្ចប់​សព​របស់​លោក​ដើម្បី​ដឹក​យក​មក​ផ្ទះ​ដើម្បី​ធ្វើបុ​ណ្យ​។​

លោក​បាន​រំឭក​បន្តថា ​នៅ​ពេល​ក្រុម​គ្រួសារ​កំពុង​លើក​លោក​តាម​ហ្វ្រ​ង់​កា​ដើម្បី​ដាក់​ចូល​ក្នុង​រថ​យន្ត​ពេទ្យ​ស្រាប់​តែ​លោក​ដឹង​ខ្លួន​ឡើង​វិញ​ហើយ​ពេល​នោះគ្រូ​​ពេទ្យ​បាន​ប្រ​ញាប់​ប្រញាល់​យក​លោក​ចូល​ក្នុង​បន្ទប់​សង្គ្រោះ​បន្ទាន់​និង​ចាប់​ផ្តើម​វះ​កាត់​តែ​ម្តង​ដោយ​សារគ្រោះ​ថ្នាក់​នោះ​ឆ្អឹង​ផាល​ត្រគាក​ក្រោយ​របស់​លោក​បាន​បាក់​ជា ២​ កំណាត់​រីឯ​ជើង​ខាង​ស្តាំ​ដាច់​ត្រឹម​ត្រគាក​នៅ​ជាប់​តែ​ស្បែក​ប៉ុណ្ណោះ សូ​ម្បីតែ​ប្រដាប់់​បន្ត​ពូជ​ក៏​ដាច់​បាត់​ដែរ​។ ​គ្រូ​ពេទ្យ​បាន​ចោះ​កន្លែង​ជិត​ផ្ចិត​ដើម្បី​ឱ្យ​លោក​បន្ទោប​ង់​និង​នោម​រហូតម​កទល់​បច្ចុប្ប​ន្ន។​

​ដោយ​សារតែ​លោក​ធ្លាប់​រងគ្រោះ​​ដោយសា​រ​ចរាច​រណ៍​នេះ​ទើប​លោក​ផ្តាំផ្ញើ​ដល់​អ្នកបើ​ករថ​យន្ត​ត្រូវ​បើក​បរ​មាន​សុជីវ​ធម៌​កុំ​វ៉ា​ជែង​ពេល​រថយន្ត​កំពុង​មាន​ល្បឿន​លឿន​ដូចគ្នា​។ ​បើកា​លណា​​វ៉ា​ជែង​គ្នា​គឺ​ភាគី​ម៉ូតូ​គេច​មិន​ផុត​ទេ​រីឯ​អ្នកបើ​កប​រ​ម៉ូតូ​ក៏ត្រូវ​បើក​ប្រកាន់​ផ្លូវ​របស់​ខ្លួន​ជានិច្ច​និង​កុំ​បើក​បរ​លឿន​ពេក​ព្រោះ​គង់​តែ​ទៅដល់​​គោលដៅ​​ដូច​គ្នា​ ហើយ​បើមានបុ​គ្គល​ណា​ម្នាក់​ពិការ​ដោយ​គ្រោះថ្នាក់​ចរាច​រណ៍​គឺ​ទុក្ខ​ធំ​បំផុត​មាន​តែ​ប្រពន្ធ​និង​កូនៗ​ទេ​។​

​លោក​ស៊ឹង ចំរើន​ អាយុ​ ៣៧​ឆ្នាំ ជា​អ្នក​បើកបរ​រថយន្ត​ដឹក​ទំនិញ​ផលិត​នៅប្រ​ទេសកូ​រ៉េ​ ចំណុះ​ ១​តោន​បាន​និយាយ​ប្រាប់​ភ្នំពេញ​ប៉ុស្តិ៍​ថា​ ដោយ​សារ​តែ​លោក​ជា​អ្នក​ប្រើប្រា​ស់​រថយន្ត​ទៅ​តាម​បណ្តា​ខេត្ត​លោក​បាន​មើលឃើញ​ថា​បញ្ហា​គ្រោះ​ថ្នាក់​ចរា​ចរណ៍​នៅ​លើ​ដងផ្លូ​វ​នៅតែ​កើត​មាន​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​ទាំង​នៅ​រាជ​ធានី​ភ្នំពេញ​និង​នៅ​តាម​បណ្តា​ខេត្ត​។​ ជា​ញឹកញាប់​ គ្រោះ​ថ្នាក់​ច្រើន​កើត​រវាង​រថ​យន្ត​និង​ម៉ូតូ​ដែល​បើក​វ៉ា​ជែង​គ្នា​ពិសេស​ក្នុង​ស្ថានភាព​ផ្លូវ​មាន​គ្រោះថ្នាក់​ដូច​ជា​ផ្លូវ​កោង​ជា​ដើម​។​

​លោក​បាន​បន្ត​ថា​ បញ្ហា​រ៉ឺម៉ក​កង់​ ៣ ឬ ​ម៉ូតូ​ផាស​អាប់ ​ក៏មាន​អ្នក​បើក​បរ​មួយចំ​នួន​តូច​មិនបាន​គោរព​សិទ្ធិ​អ្នកបើ​កបរ​ដូចគ្នា​នៅ​លើ​ទ្រូង​ផ្លូវ​ដែរ​។​ ពួក​គាត់​បើកបរ​ក្នុង​សភាព​វ៉ា​ជែង​ជា​ពិសេស​គាត់​ស៊ីញ៉ូ​ឆ្វេង​បត់​ស្តាំ​ស៊ីញ៉ូ​ស្តាំ​បត់​ឆ្វេង​ (​ផាស​អាប់​) ស្រេច​តែ​ចិត្ត​គាត់​នឹក​ឃើញ​បើកបរ​គ្មាន​ស្គាល់​គន្លង​ផ្លូវ​របស់​ខ្លួន​។​សម្រាប់​លោក​ផ្ទាល់​លោក​ធ្លាប់​បាន​រៀន​ច្រើន​វគ្គ​អំពី​ច្បាប់​ចរាច​រណ៍​ដូច្នេះ​លោក​តែង​ប្រុង​ប្រយ័​ត្ន​ជានិច្ច​ក្នុង​ការ​បើក​បរ​។​

​លោក​បានប​ញ្ជាក់​ប្រាប់ថា​​៖ «​ដូច​ខ្ញុំ​បាន​រៀន​ពី​ច្បាប់​ចរាច​រណ៍​អ៊ី​ចឹង​គឺ​ពេល​បើកបរ​រថយន្ត​ខ្ញុំ​មិន​ហ៊ាន​វ៉ា​ជែង​នៅ​ផ្លូវ​ដែល​ស្ថាន​ភាព​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់​ទេ​ព្រោះ​វា​មិនមែ​ន​គ្រោះថ្នា​ក់​តែ​យើង​ទេ​តែ​វា​បង្កបញ្ហា​ដល់​អ្នក​រួមដំណើរ​លើផ្លូវ​ថ្នល់​ជា​មួយ​យើង​ដែរ​»​។​

​ករណី​នេះ​លោក​ក៏​លើក​ជា​យោ​បល់​ថា លោក​​ចង់ឱ្យ​អ្នកបើក​បរ​មិន​ថា​រថយន្ត​ឬ​ម៉ូតូ​ទេ​គួរ​ចេះ​យោគយ​ល់​អធ្យា​ស្រ័យ​ដល់​គ្នា​កុំ​វ៉ា​ជែង​និង​បើក​ហួស​ល្បើ​ន​ពីព្រោះ​ថា​ប្រសិនបើ​​អ្នក​បើកបរ​ចេះ​អធ្យាស្រ័​យ​ដល់​គ្នា​នោះ​គ្រោះ​ថ្នាក់​នឹង​កាត់ប​ន្ថយ​បាន​ច្រើន​ហើយ​នឹង​បាន​រក្សា​អាយុ​ជីវិត​ឬ​រក្សាទ្រ​ព្យ​សម្បត្តិ​ផ្ទាល់​ខ្លួន​បាន​ទៀតផ​ង​។​

​ជុំវិញ​បញ្ហា​នេះ​លោក ​គឹម​ បញ្ញា ​នាយក​អង្គការ​មូលនិធិ​បង្ការ​របួស​អាស៊ី​ប្រចាំ​ប្រទេស​កម្ពុជា​បានឱ្យ​ដឹងថា​​ នៅ​ពេលមា​នកា​រ​រឹតបន្តឹង​ការអ​នុវត្ត​ច្បាប់​ចរាចរ​ណ៍រ​បស់​នគរ​បាលច​រាចរ​ណ៍ដោយ​ស្មើភា​ពមាន​តម្លាភា​ព​និង​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ​គឺជា​ទូទៅ​នឹង​នាំមក​នូវ​ការគោ​រព​ច្បាប់​ចរាច​រណ៍​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​ប្រើ​ប្រាស់​ផ្លូវ​ដែល​អាច​កាត់​បន្ថយ​ការ​ស្លាប់​និង​របួស​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​ប្រជា​ពល​រដ្ឋ​។​ មួយរ​យៈ​នេះ លោក​មើ​លឃើញ​ថា​ចំនួន​អ្នកស្លា​ប់​​ដោយ​គ្រោះថ្នា​ក់​ចរាចរណ៍​ស្ថិត​ក្នុង​កម្រិត​មួយ​ទាប​ថ្វី​ដ្បិត​តែថ្ងៃ​ខ្លះ​មាន ​២ ​ទៅ ​៣​នាក់ ​និង ​អាច​លោត​ដល់​ ៦​នាក់​ដែល​ខុស​ពីពេល​មុន​ៗ លោក​ធ្លាប់តែ​ឃើញ​អ្នក​ស្លាប់​ដោយ​គ្រោះ​ចរាចរ​ណ៍​មាន​ចន្លោះ​ពី​ ៦ ​ទៅ ​១០ ​នាក់ ​ឯណោះ​ក្នុង​ ១​ថ្ងៃ​។​

​លោក​បាន​បន្ត​ថា​៖ «​អ៊ីចឹង​ខ្ញុំ​គិតថា​នេះ​ជា​លទ្ធផ​ល​ដែល​កើត​ចេញ​មកពី​ការ​រឹត​បន្តឹង​ការ​អនុវត្ត​ច្បាប់​បន្ថែម​ទៅលើ​សកម្ម​ភាព​ផ្សេងៗ​ទៀត​ដែល​យើង​មាន​។​ទាំង​ស្ថាប័​ន​រដ្ឋាភិ​បាល​និង​ស្ថាប័ន​មិនមែ​ន​រដ្ឋាភិ​បាល​ហើយ​ខ្ញុំ​លើកទឹកចិត្ត​ឱ្យ​មន្ត្រីន​គរ​បាល​ចរាចរ​ណ៍​របស់​យើង​ពង្រឹង​ការ​អនុវត្ត​ច្បាប់​ហ្នឹង​ឱ្យបាន​កាន់​តែខ្លាំ​ង​»​។​

​បើ​តាម​លោក​ បញ្ញា​ បញ្ហា​គ្រោះថ្នាក់​ចរាចរណ៍​​បើតាម​លោក​ឃើញ​របាយ​ការណ៍​របស់​ស្ថាប័ន​ពាក់​ព័ន្ធ​បង្ហាញ​ថា​ករណី​គ្រោះ​ថ្នាក់​ចរាចរណ៍​​កើតឡើ​ង​នៅ​ពេល​យប់​សឹងតែ​​ ៥០ ​ឬ ក៏​ជាង ​៥០ ​ភាគរយ ​ក្នុង​១​ថ្ងៃៗ​ ដោយ​សារ​ការ​រឹតប​ន្តឹង​ការអ​នុវត្ត​ច្បាប់​ចរាច​រណ៍​មិន​សូវ​ជាមាន​ទេ​នៅ​ពេល​យប់​។ បញ្ហា​នេះ​អាច​ដោយ​សារ​ថា ​មន្ត្រីន​គ​របាល​ចរាចរ​ណ៍​សម្រាក​ឬក៏​ពិបាក​នៅក្នុ​ង​ការដា​ក់​គោលដៅ​​ដាក់​អី​អ៊ីចឹងទៅ​​។ ​ចំពោះ​ឥរិយា​បថ​មួយ​ចំនួន​របស់​អ្នកប្រើប្រា​ស់​ផ្លូវ​វិញ​មាន​ការ​​ប្រែប្រួល​ តែ​ចំណុច​មួយ​ចំនួន​ទៀត​នៅតែ​ជា​កត្តា​ប្រឈម​។ ​ចំពោះ​ការ​ប្រែប្រួល​នោះ​គឺ​ទាក់ទ​ង​នឹង​ការ​ពាក់​មួកសុ​វត្ថិ​ភាព​មាន​ច្រើន​ជាង​មុន​បើទោះ​ជា​ក្នុង​ចំណោម​អ្នករួ​មដំណើរ​មិន​សូវពា​ក់​ក្តី​។​សម្រាប់​កុមារ​នៅ​រាជ​ធានី​ភ្នំពេញ​គឺ​មាន​ពាក់​មួយ​សុវត្ថិ​ភាព​ច្រើន​តែបើ​នៅ​តាម​បណ្តា​ខេត្ត​ជា​ពិសេស​សិស្ស​សាលា​​កម្រិត​បឋម​សិក្សា​មិន​មាន​ពាក់​មួក​សុវត្ថិ​ភាព​តែម្តង​។​

​លោក​បញ្ជាក់ថា​​ ច្បាប់​ស្តីពី​ចរាចរណ៍​​ផ្លូវ​គោក ​ដែល​ប្រកាស​ឱ្យប្រើ​​ប្រាស់ ​តាំងពី​ឆ្នាំ ​២០១៥ ​មក​បាន​ចែង​ថា ​អ្នកបើ​ក​បរ​ម៉ូតូ​រួមទាំង​អ្នករួ​មដំណើ​រ​ ដោយរាប់​ចាប់​​ពីកុមា​រ​អាយុ​ពី ​៣ ​ឆ្នាំ​ឡើងទៅ ​​ត្រូវ​ពាក់មួក​សុវត្ថិ​ភាព​។​ ប៉ុន្តែ​ មកទល់​ពេល​នេះ​ មិនទា​ន់​មាន​ការអ​នុវត្ត​ច្បាប់​ទាក់​ទង​នឹង​ករណី​កុមារ​មិន​ពាក់មួ​ក​ទេ​ដូច្នេះ​ធ្វើឱ្យ​អត្រា​ពាក់​មួក​សុវត្ថិ​ភាព​រប​ស់​កុមារ​ទាប​ខ្លាំង​មែន​ទេ​ន​ ជាពិ​សេស​នៅ​តាម​បណ្តា​ខេត្ត​នានា​និង​ជា​ញឹកញាប់​​តែងតែ​ធ្វើឱ្យ​​ពួកគា​ត់​ប្រឈម​​នឹង​គ្រោះ​ថ្នាក់​ក្នុង​ពេល​ពួក​គាត់​ជិះម៉ូ​តូម​ក​សាលា​រៀន​។​

​លោក​បាន​បញ្ជាក់ថា​​៖ «​ខ្ញុំ​ឃើញ​ឥរិយា​បថ​អ្នកបើក​បរ​ក្រោម​ឥទ្ធិ​ពល​គ្រឿង​ស្រវឹង​បើតាម​របាយ​ការណ៍​រប​ស់​ស្ថាប័ន​សុខាភិ​បាល​​ឃើញ​ចំនួន​មិន​ច្រើន​ដូច​បណ្តា​ឆ្នាំមុនៗ​​ទេ​។​ ទាក់​ទង​នឹង​ល្បឿន​ក៏​ខ្ញុំ​ឃើញ​មាន​ការ​យល់​ដឹង​ច្រើន​ជាង​មុន​ដែរ​»​។​

​បើតា​ម​ លោក​ បញ្ញា​ បច្ចុប្បន្ន​លោក​សង្កេតឃើញ​ថា​ ប្រជាព​លរដ្ឋ​មួយចំ​នួន​ហាក់បី​ដូចជា​​មិន​គោរព​ភ្លើង​សញ្ញា​ចរាចរ​ណ៍​ទេ​។ ​ករណី​ ១​ទៀត ​អ្នកបើកប​រ​ម៉ូតូ​ដឹក​អាហា​រដឹក​អីវ៉ាន់​​ហ្នឹង​ក៏​គាត់​មិនសូ​វ​គោរព​ភ្លើង​សញ្ញា​ចរាចរ​ណ៍​​ដែរ​ពោល​គឺ​គាត់​ធ្វើ​ម៉េច​ឱ្យ​តែបា​ន​លឿន​នេះ​ជា​បញ្ហា​ប្រឈម​មែនទែ​ន​។​ករណី​នៅ​ពេល​យប់​ក៏​អ៊ីចឹង​ដែរ​ការគោ​រព​ច្បាប់​ទាំង​រថយន្ត​និង​ម៉ូតូ​គឺ​អត់​មានតែ​ម្តង​ដែល​ទាម​ទារ​ឱ្យមា​ន​ការព​ង្រឹង​ការគោ​រព​ច្បាប់​ចរាច​រណ៍​របស់​ប្រជាព​ល​រដ្ឋ​ឡើង​វិញ​ទាំង​ការអ​នុវត្ត​ច្បាប់​របស់​មន្ត្រី​នគរ​បាល​​ផង​។​

​លោក​បានប​ន្តថា ​បើតាម​ការក​ត់ស​ម្គាល់​របស់​លោក​ឃើញ​ថា​​អ្នក​ដែល​ប្រឈម​នឹង​គ្រោះថ្នា​ក់​ចរា​ចរណ៍​ជាង​គេ​មាន​អាយុ​ចន្លោះ​ពី​ ១៥ ​ឆ្នាំ​ដល់ ​២៩ ​ឆ្នាំ​។ ​ដោយឡែ​ក ​ក្រុម​ប្រឈម​នឹង​គ្រោះថ្នា​ក់​ដែរ​គឺ​សិស្ស​និស្សិត កម្មក​រនិ​យោជិ​តនិង​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ជា​កសិករ​ដែល​ភាគច្រើ​ន​ពួកគា​ត់​ជា​អ្នក​បើកប​រ​ម៉ូតូ​និង​អ្នកជិះ​ម៉ូតូ​ដែល​មិន​សូវ​យល់​ដឹង​ពី​ច្បាប់​ចរាច​រណ៍​។​ ហេតុ​ដូច្នេះ​ហើយ​អង្គកា​រ​របស់​លោក​គ្រោង​ឱ្យមា​ន​កម្ម​វិធី​សាកល្ប​ង​មួយ​ក្នុង​ការបណ្តុះប​ណ្តាល​​គ្រូ​បង្គោល​​ដើម្បី​បង្រៀន​អំពី​បច្ចេក​ទេស​ក្នុង​ការ​បើកបរ​ម៉ូតូ​ដល់​សិស្សានុ​សិស្ស​នៅ​តាម​វិទ្យា​ល័យ​មួយចំ​នួន​និង​កម្មករ​មួយ​ចំនួន​នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស​ នៅ​ក្នុង​ខែ​កុម្ភៈ​ ឆ្នាំ​ ២០២៤​។​

​ពា​ក់ព័ន្ធ​​នឹង​បញ្ហា​គ្រោះ​ថ្នា​ក់​ច​រាចរណ៍​នេះ ភ្នំពេញ​ប៉ុស្តិ៍​ បាន​ទាក់ទ​ង​នាយ​ឧ​ត្ត​ម​សេនីយ៍​ ហ៊ឹម​ យ៉ាន​ អគ្គ​ស្នង​ការរង​​នគ​រ​បាលជាតិ​ ជុំវិញ​ការ​អនុវត្ត​ច្បាប់​ចរាចរ​ណ៍​ដែរ​តែ​លោក​មិន​ឆ្លើយ​តប​។​

ទោះជា​យ៉ាងណា​​ លោក ​សត្យា បូរា​ណ​​អនុប្រ​ធាននាយ​កដ្ឋាន​សុវត្ថិ​ភាព​ចរាចរណ៍​ផ្លូវ​គោក​ បាន​ប្រាប់​ភ្នំពេញ​ប៉ុស្តិ៍​ថា​ បើ​តាម​ទិន្ន​ន័យ​ដែល​លោក​ទទួល​បាន​ពី​នាយក​ដ្ឋាន​សណ្តាប់​ធ្នាប់​ចរាច​រណ៍​ក្រសួងម​ហាផ្ទៃ​​ស្តីពី​គ្រោះថ្នា​ក់​ចរ​ គិត​ពី​ដើមខែ ​​មករា​ ដល់​​ខែ សីហា​ ឆ្នាំ​ ២០២៣​ ករណី​គ្រោះថ្នា​ក់​ចរាចរណ៍​កើត​ឡើង​​ ២ ៤២៧​ លើក​និង​បណ្តាល​ឱ្យមាន​អ្នកស្លា​ប់​ចំនួន ១ ១៤៨​នាក់ ​របួស​ធ្ងន់​ ២ ០៣៣​នាក់​និង​របួស​ស្រាល​ ១ ២​៣៦​នាក់​។​

ចំពោះ​មូល​ហេតុ​បង្ក​គ្រោះថ្នាក់​​វិញលោក​ប្រាប់ថា​ គឺ​បណ្ដាលម​កពីការបើ​កបរ​លើស​ល្បឿន​កំណត់​មិន​គោរព​សិទ្ធិ​អាទិ​ភាព​និង​ការបើ​កប​រ​មិន​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​។ ​ក៏ប៉ុន្តែ បើ​​ប្រៀបធៀ​ប ​៨​ខែ​ដូចគ្នា ​កាលពី​ឆ្នាំ ​២០២២ ​គឺ​ចំនួន​គ្រោះ​ថ្នាក់​ កើន​ឡើង​ ៧៩​លើក​ ប៉ុន្តែ​ អ្នក​ស្លាប់​ថយចុះ​​ ១៦៧​ នាក់​ស្មើនឹ​ង​១៤​ភាគរ​យ​ អ្នក​របួសធ្ងន់​ថយចុះ ​​៣១ ​នាក់​ស្មើ​នឹង ​២ ​ភាគ​រយ​និង​អ្នក​របួស​ស្រាល​ថយ​ចុះ​ ១៣​ នាក់​ ឬ​ ស្មើនឹ​ង ​១​ភាគ​រយ​។​

​លោក​បាន​ឱ្យដឹង​ដែរ​ថា កាលពី​ថ្មីៗ​នេះ គ​ណៈក​ម្មាធិការ​ជាតិ​សុវត្ថិភា​ព​ចរា​ចរណ៍​ផ្លូវ​គោក​បាន​ប្រកាស​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​​ផែន​ការ​ ១០ ​ឆ្នាំ ​ដែល​ជា​ផែន​ទី​បង្ហាញ​ផ្លូវ​ក្នុ​ងការ​បន្ថយ​គ្រោះ​ថ្នាក់​ចរាច​រណ៍​ផ្លូវគោ​ក​ព្រោះ​ថ្វីដ្បិ​តតែ​រយៈ​ពេល​ប៉ុន្មាន​ខែ​នេះ​គ្រោះថ្នា​ក់​ចរាច​រណ៍​មានការ​ថយចុះ​ក៏ពិ​តមែន​តែ​ករណីនេះ​​នៅតែ​​ជា​បញ្ហា​ប្រឈម​​គួរឱ្យ​ព្រួយបា​រម្ភ​ដែល​រាជ​រដ្ឋាភិ​បាល​កម្ពុជា​កំពុង​តែ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ខ្ពស់។​

​លោក​បាន​បញ្ជាក់ថា​​៖ «​នៅក្នុ​ង​ផែនការ​ហ្នឹង​ដែល​គោល​ដៅ​របស់​យើង​គឺ​កាត់​បន្ថយ​អ្នកស្លា​ប់​និង​របួស​ដោយសា​រ​គ្រោះថ្នាក់​​ចរាចរណ៍​​យ៉ាងហោ​ចណា​ស់​ឱ្យបាន ​៥០ ​ភាគរយ ​នៅ​ឆ្នាំ​២០៣០​។ ​នេះ​ជា​គោល​ដៅ​ចម្បង​របស់​យើង​»​។

​បើតា​ម​លោកសត្យា បូរាណ ​ចំពោះ​សសរ​ស្តម្ភ​ដែល​ត្រូវអ​នុវត្ត​សម្រាប់​ទប់​ស្កាត់​អ្នកស្លា​ប់​និង​របួស​ដោយ​គ្រោះថ្នា​ក់​ចរាច​រណ៍​មានចំ​នួន​ ៦ ​។ ​ក្នុងនោះ​សស​រ​ស្តម្ភ​

ទី​១-​ពា​ក់ព័ន្ធ​ការគ្រប់គ្រង​​ការងារ​សុវត្ថិ​ភាព​ចរាចរណ៍​ 

ទី​២-​ពាក់​ព័ន្ធ​ការ​រឹតប​ន្តឹង​ការអ​នុវត្ត​ច្បាប់​ចរាចរ​ណ៍ ​

ទី​៣​-គឺ​ការអប់រំ​បណ្តុះ​បណ្តាល​​ផ្សព្វផ្សា​យ​ច្បាប់​នៅ​តាម​សា​លារៀ​ន​និង​ទីតាំង​ដែល​គ្រោះ​ថ្នាក់​កើត​ញឹក​ញាប់​

ទី​៤​-ផ្តោតលើ​​សុវត្ថិ​ភាព​ផ្លូវថ្នល់​ថា​តើ​ផ្លូវ​ដែល​សាង​សង់​ហើយ​មាន​សុវត្ថិ​ភាព​កម្រិត​ណា​?

ទី​៥​-ការជួយ​សង្គ្រោះ​ពេល​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់​ចរាច​រណ៍​និង​សសរ​ស្តម្ភ​

ទី​៦-​គឺពាក់​ព័ន្ធ​នឹង​សុវត្ថិ​ភាព​យាន​យន្ត​ពង្រឹង​លើ​ការត្រួ​តពិនិ​ត្យ​បច្ចេកទេ​ស​ដើម្បី​ធានា​ពី​សុវត្ថិ​ភាព​យាន​យន្ត​៕