ក្រុងហាណូយ: នៅក្នុងភូមិតូចមួយនៅភាគខាងជើងប្រទេសវៀតណាម អ្នកស្រី ដាង ធីហាវ (Dang ThiHoa) បានចងបាច់ធូបស្ងួតថ្មីៗ ត្រៀមមុនថ្ងៃបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី ស្របពេលដែលភ្ញៀវទេសចរកំពុងតម្រង់ជួរចូលរង់ចាំថតរូប។
គ្រួសាររបស់ អ្នកស្រី ធីហាវបីជំនាន់នៅតែបន្ដការផលិតធូបសម្រាប់ត្រៀមលក់ក្នុងរដូវពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា Tetនៅវៀតណាម។
ប៉ុន្តែ អ្នកស្រី ធីហាវនិងគ្រួសារជាច្រើនផ្សេងទៀតដែលរស់នៅ និងធ្វើការនៅក្នុង «ភូមិធូប» នៃខេត្ត QuangPhuCauឥឡូវនេះក៏បានធ្វើធូបពណ៌លឿង ខៀវ និងបៃតង ដើម្បីទាក់ទាញអ្នកទស្សនាចង់ថតរូបបង្ហោះនៅលើបណ្ដាញសង្គម អ៊ីនស្ដាក្រាម។
នៅអារាមមួយក្នុងភូមិ ធូបចម្រុះពណ៌រាប់រយបាច់ត្រូវបានយកទៅហាលថ្ងៃ ដោយតម្រៀបចេញជាទម្រង់ផែនទីប្រទេសវៀតណាមដ៏ធំនៅលើដី។
អ្នកស្រី ធីហាវអាយុ ៤៥ ឆ្នាំ ដែលបានធ្វើធូបអស់រយៈពេល ៣ ទសវត្សរ៍មកហើយបាននិយាយថា៖ «ភូមិរបស់យើងបានក្លាយជាគោលដៅសម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរ។អ្នកភូមិរកប្រាក់បានច្រើនពីភ្ញៀវទេសចរមកលេង និងថតរូបសែលហ្វី»។
ដោយគ្រាន់តែចំណាយ ៥ ម៉ឺនដុង (៨ ពាន់រៀល) អ្នកទេសចរអាចចូលថតរូបតាមចិត្តជាមួយបាច់ធូបលាតសន្ធឹងដូចផ្ការីកលើដី ហើយពួកគេគ្រាន់ចំណាយត្រឹមតែ ២ ពាន់រៀល ក៏អាចទិញធូបបានមួយថង់មាន ២០ ដើម។
នៅផ្ទះក្បែរនោះ ជណ្ដើរដែកមួយត្រូវបានសាងសង់ឡើង ដើម្បីឱ្យអ្នកថតរូបឡើងទៅចាប់ប្លង់តម្រង់កាមេរ៉ារូបភាពពីលើចុះមកក្រោម។
លោក ង្វៀង ហ៊ូឡុង បានប្រាប់ AFP ថា លោកមានការមមាញឹកខ្លាំង ដោយមានការកុម្ម៉ង់ទិញនៅពីមុខបុណ្យ Tet នៅពេលដែលពួកអ្នកគោរពបូជាជួបជុំគ្នានៅព្រះវិហារ ត្រូវការអុជធូប ឬដុតលើអាសនៈដូនតានៅផ្ទះ។
ប៉ុន្តែសូម្បីតែនៅក្នុងរដូវកាលដ៏មមាញឹកបំផុតនៃរោងសិប្បកម្មរបស់លោកក៏ដោយ ក៏លោក ហ៊ូឡុង ធានាអះអាងថា នៅតែមានអ្នកមើលការខុសត្រូវភ្ញៀវទេសចរមកលេងជានិច្ច។
លោក ហ៊ូឡុងអាយុ ៥៨ ឆ្នាំបានប្រាប់ AFP ថា៖ «ខ្ញុំចាត់ឱ្យមនុស្សមួយឬពីរនាក់ដើម្បីជួយភ្ញៀវស្វែងរកមុំដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់រូបថត និងដើម្បីធ្វើឱ្យប្រាកដថាពួកគេមិនធ្វើឱ្យខូចបន្ទះឈើស្ងួតសម្រាប់ធ្វើជើងធូប»។
ភ្ញៀវទេសចរហាក់មានការសរសើរសាទរនឹងទស្សនីយភាពភូមិធូបដ៏ស្រស់ត្រកាលមួយនេះនៅវៀតណាម។
កញ្ញា ខេតធើរីន ការ៉ូមកពីប្រទេសហ្វីលីពីនបាននិយាយថា៖ «កន្លែងនេះគឺស្អាតណាស់ មានពណ៌ច្រើន ហើយវាពិតជាកន្លែងស័ក្តិសមសម្រាប់ អ៊ីនស្ដាក្រាម»។
ខេត្ដ Quang PhuCau នៅជាយក្រុងហាណូយ ស្ថិតក្នុងចំណោមភូមិជាច្រើននៅទូទាំងប្រទេសវៀតណាម ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការជួញដូរធូបបុរាណ ដោយមានគ្រួសារជាច្រើនរស់នៅតាមផ្លូវតូចៗបន្ដប្រកបអាជីពផលិតធូបលក់។
ការងាររបស់ពួកគេផ្ដើមពីការកាប់មែកឫស្សី ដើម្បីយកទៅដាក់ក្នុងម៉ាស៊ីនពុះ ជ្រលក់បន្ទះស្តើងៗដាក់ក្នុងធុងទឹកថ្នាំពណ៌ចម្រុះ មុនពេលចាប់ជាបាច់ដូចផ្ការីកស្គុះស្គាយដើម្បីឱ្យខ្យល់ស្ងួត។
អ្នកស្រី ធីហាវ បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំមានមោទនភាពចំពោះសិប្បកម្មប្រពៃណីរបស់គ្រួសារយើងហើយក៏មានអារម្មណ៍សប្បាយរីករាយផងដែរ នៅពេលដែលភូមិរបស់យើងកាន់តែល្បី។ខ្ញុំក៏រកបានប្រាក់ច្រើនដែរ»៕