លោក ទីវ តារារិទ្ធ៖ «ខ្ញុំបណ្តើរកង់ដល់ម៉ោង១យប់ ក្នុងសីតុណ្ហភាព -៣០ អង្សាសេ យប់នោះហើយ ជាយប់ដែលខ្ញុំមិនបំភ្លេចបានក្នុងមួយជីវិតរបស់ខ្ញុំ ជាយប់ដែលដង្ហើមរបស់ខ្ញុំនៅតិចមែនទែន ក្តីសង្ឃឹមនៅទាប ហើយខ្ញុំអាចស្លាប់នៅក្នុងពេលនោះតែម្តង»។
លោក ទីវ តារារិទ្ធ៖ «ខ្ញុំបណ្តើរកង់ដល់ម៉ោង១យប់ ក្នុងសីតុណ្ហភាព -៣០ អង្សាសេ យប់នោះហើយ ជាយប់ដែលខ្ញុំមិនបំភ្លេចបានក្នុងមួយជីវិតរបស់ខ្ញុំ ជាយប់ដែលដង្ហើមរបស់ខ្ញុំនៅតិចមែនទែន ក្តីសង្ឃឹមនៅទាប ហើយខ្ញុំអាចស្លាប់នៅក្នុងពេលនោះតែម្តង»។